Earthquake in China on August 08 2017

Up to 100 people are feared dead after an earthquake of magnitude 6.5 rattled south-west China. Seven people died and 88 were injured in the quake late on Tuesday, 21 of them seriously, the official Xinhua news agency said. It said all the dead were visitors to the area. But China's national commission for disaster reduction estimated that as many as 100 people may have died, based on 2010 census data of the mountainous, sparsely populated region. More than 130,000 houses may be damaged, it added in a statement posted on its website, based on a preliminary analysis of the disaster in a remote region of Sichuan province. The president, Xi Jinping, called for "all-out efforts to rapidly organise relief work and rescue the injured people", according to Xinhua. Tang Sesheng, a restaurant owner, fled her establishment in the town of Jiuzhaigou after she felt the earth moving under her. "I was also in Jiuzhaigou in 2008 during the last big quake, so I knew what it was. This felt even stronger," she told AFP. She said people had come out of their homes to sit out in the town's large public square, far from any tall structures, afraid to go back inside for fear that buildings might topple. Many were also sitting in cars, thinking it safer. She added: "People didn't dare grab anything like money or clothes - we just all ran outside right away." The quake occurred about 9.20pm (1320 GMT), not far from the site of a massive magnitude 8.0 earthquake that struck in 2008 leaving 87,000 people dead or missing. Its epicentre was 284 kilometres (176 miles) north of the provincial capital Chengdu and struck at a depth of 10 kilometres, the US Geological Survey said. The affected region, Jiuzhaigou county, includes one of the country's most famous national parks, a Unesco World Heritage Site known for karst formations and lakes. More than 38,000 people visited the tourist site on Tuesday, according to the official Xinhua news agency, which added that electricity was cut off briefly. Some houses at the scenic spot collapsed after the quake and authorities were organising young people to help evacuate residents, a staff worker at the park told Xinhua. Photos from the area posted on social media showed masses of people milling about on streets scattered with light debris, and a taxi dented from being hit by a large boulder. More than 600 fire officers and soldiers have been deployed, the People's Daily newspaper said. The Red Cross Society of China said it was deploying emergency specialists and volunteers to assist affected communities. "The quake hit at night, communications lines and electricity are disrupted and people are no doubt shocked and scared," said Gwendolyn Pang, a spokeswoman for the International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies in China. "It may take some time to learn the extent of damage and casualties." China is regularly hit by earthquakes, especially in its mountainous western and south-western regions. Earlier on Tuesday, a landslide triggered by heavy rains killed at least 24 people in a different, mountainous region of Sichuan to the south of Chengdu.

An enormous crack in Antarctica's Larsen C ice shelf that was steadily growing for months has finally given way.

What began as a massive crack in Antarctica’s Larsen C ice shelf (shown here on March 8) culminated in July 12 with the separation of an iceberg about the size of Delaware and weighing approximately one trillion tons.Credit: Paul Quast/Landsat 8/USGS

An enormous crack in Antarctica's Larsen C ice shelf that was steadily growing for months has finally given way. The event reduced the size of Larsen C by about 12 percent and dramatically changed the shape of the frozen continent, perhaps forever.

Between July 10 and today (July 12), a massive iceberg measuring approximately 2,240 square miles (5,800 square kilometers) — one of the biggest ever recorded — separated from Antarctica's western peninsula, the European Space Agency (ESA) reported

.The saga of this iceberg goes back years, with scientists and satellites alike diligently scrutinizing the crack that birthed the hunk of ice. 

Data from NASA's Moderate Resolution Imaging Spectroradiometer (MODIS) on the Aqua satellite revealed the break. The iceberg's separation was later confirmed by NASA's polar-orbiting Visible Infrared Imaging Radiometer Suite (VIIRS) instrument, which captures imagery in visible and infrared, researchers with the British Antarctic research group Project MIDAS reported in a blog post. 

The Larsen C break was also evident in a photo captured July 12 by Copernicus Sentinel-1, an ESA satellite that uses radar to scan and capture images of Earth's surface in order to monitor the effects of human activity and climate change.

MODIS scientists had been using Sentinal-1 data to monitor the progress of the Larsen C crack, relying on the satellite's radar technology to capture images even during the dark of winter in the Southern Hemisphere, ESA representatives said in a statement.

This is the third ice shelf on the western peninsula of Antarctica to undergo massive ice loss in just over two decades. The Larsen A ice shelf broke apart in 1995, and between Jan. 31 and March 7, 2002, Antarctica lost 1,250 square miles (3,250 square km) of ice when the Larsen B shelf collapsed, according to NASA.

Ice shelves take shape as advancing glaciers and ice sheets flow from land to the coastline and extend over the sea. These giant structures can build up over many thousands of years, but persistently warmer-than-average air and ocean temperatures are now bringing about the shelves' disintegration in a matter of months, researchers have said.

A satellite image showing the giant (and then-growing) crack in the Larsen C ice shelf on April 6, 2017.

Credit: NASA Earth Observatory

Because ice shelves are platforms already floating on the ocean's surface, they don't immediately contribute to sea-level rise when they collapse, according to the U.S. National Snow and Ice Data Center (NSICD). But once the ice shelf is weakened or in pieces, it can no longer hold back the glaciers moving toward the sea, and this can dramatically increase the amount of ice and water pouring directly into the ocean, NSIDC reported.

And while the Larsen C ice shelf will begin to rebuild itself, it won't be as stable as it was before the collapse, MIDAS researchers said in a statement.

Countdown to collapse

Average ocean temperatures in Antarctica have been rising since the 1990s, especially around the peninsula where Larsen C is located. Scientists reported in 2015 that Larsen C was riding lower in the water than it had previously and had lost 13 feet (4 meters) of ice that could not be attributed entirely to warming air temperatures.

The first signs of a northward-extending crack in Larsen C appeared in 2010 and progressed in 2014, according to a study published in 2015 in the journal The Cryosphere.

Then, a photo of a massive crack in Larsen C was captured on Nov. 10, 2016, by researchers with NASA's Operation IceBridge, a survey of polar ice from the air. At that time, the rift measured approximately 70 miles (113 km) long and 300 feet (91 m) wide. IceBridge experts warned that if the crack extended far enough for an iceberg to separate from Larsen C, the iceberg would be approximately the size of the state of Delaware.

By Jan. 19, 2017, the crack had extended to 109 miles (175 km) in length and 1,500 feet (460 m) in width. This left the shelf's edge precariously connected to the mainland part by a frozen expanse measuring only 12.4 miles (20 km) long.

A second crack, measuring about 6 miles (9.7 km) long, appeared in May 2017, branching away from the original rift and further weakening the Larsen C shelf. Researchers warned that this crack could hasten the shelf's collapse.

On June 28, MIDAS researchers reported that the Larsen C ice sheet was flowing faster than ever — advancing 33 feet (10 m) each day, "the highest speed ever recorded on this ice shelf," the scientists wrote in a blog post. This hinted that a collapse was perhaps only hours away, they wrote.

The iceberg-to-be was barely hanging on by July 6, with the crack measuring 124 miles (200 km) long and a mere 3 miles (5 km) of ice connecting the future iceberg to the ice shelf. New cracks were extending from the end of the main rift. Then, on July 12, the enormous iceberg — holding a volume of frozen water about twice that contained in Lake Erie — finally broke free, MIDAS researchers reported.

While scientists knew that the Larsen C iceberg's separation was imminent, the speed at which it advanced was unexpected, Adrian Luckman, a professor of glaciology at Swansea University in the United Kingdom and a MIDAS project leader, said in a statement.

And it is yet to be seen what far-reaching effects the swift loss of so much ice will have, he added.

"We have been expecting this for months, but the rapidity of the final rift advance was still a bit of a surprise. We will continue to monitor both the impact of this calving event on the Larsen C ice shelf and the fate of this huge iceberg," Luckman said.

Ετοιμη να ξεκινήσει η επένδυση στην Αφάντου στην Ροδο

Με στόχο να ξεκινήσει το συντομότερο δυνατό η ανάπλαση της έκτασης στην Αφάντου, που απέχει μόλις 20 χιλιόμετρα από το διεθνές αεροδρόμιο της Ρόδου, το ΤΑΙΠΕΔ αποφάσισε να καλύψει τις δαπάνες των αρχαιολογικών εργασιών. Αυτό δεδομένου ότι το κόστος, που δεν υπερβαίνει τις 100 χιλιάδες ευρώ, είναι μικρό και η ανάληψή του από το ΤΑΙΠΕΔ, όπως ανέφερε πρόσφατα η πρόεδρός του Λίλα Τσιτσογιαννοπούλου, θα επιτρέψει την επιτάχυνση του ρυθμού υλοποίησης της επένδυσης.

Το έργο της ανάπλασης της έκτασης, συνολικού εμβαδού 1.615 στρεμμάτων, ανέλαβαν το καλοκαίρι του 2014, μέσω διεθνούς διαγωνισμού, οι εταιρείες M.A.Angeliades Inc. και Aegean Sun Investments. Ωστόσο, την τριετία που έχει μεσολαβήσει, η αξιοποίηση της έκτασης παραμένει μακέτα.

Γι' αυτό στο ΤΑΙΠΕΔ προγραμματίζουν, κατά το προσεχές διάστημα, να υπογράψουν με τους επενδυτές μνημόνιο συνεργασίας που θα περιγράφει τις ενέργειες που θα ακολουθηθούν σε σχέση με τις αρχαιολογικές εργασίες. Αντίστοιχο μνημόνιο έχει καταρτιστεί και για την αξιοποίηση της έκτασης 6,2 χιλ. στρεμμάτων του Ελληνικού.

Μέσα στο 2017, αναμένεται η αρχαιολογική υπηρεσία να πραγματοποιήσει τομές στην έκταση της Αφάντου. Οι εργασίες αυτές (που θα χρηματοδοτήσει το ΤΑΙΠΕΔ) θα επιτρέψουν να διαπιστωθεί εάν υπάρχουν αρχαιολογικά ευρήματα στην έκταση ώστε να ξεκινήσουν οι εργασίες.

Στο περίμενε οι επενδυτές

Το εγχείρημα της αξιοποίησης της Αφάντου χρονολογείται από το 1977, καθώς από τότε η ελληνική πολιτεία έχει ξεκινήσει να αναζητά επενδυτές. Το ακίνητο θεωρείται προνομιακό, καθώς εκτείνεται σε ακτογραμμή 7 χλμ., απέχει μόλις 20 χιλιόμετρα από το διεθνές αεροδρόμιο, την πόλη και το νοσοκομείο Ρόδου, είναι πολύ κοντά στην εθνική οδό Ρόδου-Λίνδου και βρίσκεται σε μικρή απόσταση από τις δημοφιλείς παραλίες της Τσαμπίκας και των Κολυμπίων.

Το 2014 οι εταιρείες M.A.Angeliades Inc. και Aegean Sun Investments ανακηρύχθηκαν ως προτιμητέοι επενδυτές, προσφέροντας τίμημα ύψους 42,1 εκατ. ευρώ, με το οικονομικό κλείσιμο της συναλλαγής να εκκρεμεί.

Υπενθυμίζεται ότι το τίμημα των 42,1 εκατ. ευρώ αφορά το ακίνητο Golf-Βόρειο Αφάντου 1.360 στρεμμάτων (26,9 εκατ.) και το νότιο τμήμα 255 στρεμμάτων (15,2 εκατ.). Η προβλεπόμενη ανώτατη συνολική δόμηση είναι 151.000 τ.μ.

Τι θα αναπτυχθεί

Με δεδομένο ότι το ακίνητο περιλαμβάνει γήπεδο γκολφ 18 οπών, που σχεδιάστηκε από τον Donald Herradine και λειτουργεί από το 1973, έμφαση θα δοθεί στη δημιουργία ενός πολυτελούς τουριστικού προϊόντος.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την ανάπτυξη της έκτασης που προβλέπει το ΕΣΧΑΔΑ για την Αφάντου:

- το ποσοστό κάλυψης (η μέγιστη επιφάνεια που επιτρέπεται να καλυφθεί προς τη συνολική επιφάνεια του οικοπέδου) του ακινήτου θα είναι μικρότερο του 2,5%.

- θα αναβαθμιστεί ο αγωνιστικός χώρος 450 στρεμμάτων του γκολφ που αυξάνεται στα 530 στρέμματα, συμπεριλαμβανομένων των υποστηρικτικών υποδομών (κτήρια κλπ).

- δεν θα δημιουργηθούν 400 κατοικίες και ξενοδοχειακές μονάδες 4.000 κλινών, όπως φημολογείται και έχει υποστηρίξει ο ΣΥΡΙΖΑ Δωδεκανήσων. Αλλά ξενοδοχεία περίπου 2.600 κλινών και περιορισμένος αριθμός πολυτελών κατοικιών, σύμφωνα με όσα προβλέπει το ΕΣΧΑΔΑ της Αφάντου.

- δίνεται η δυνατότητα κατασκευής τουριστικού λιμένα χαμηλής κλίμακας.

Εξαρθωθηκε σπειρα με κλοπιμαια ανω των 50.000.000 Μεγαλη επυτιχια της ΕΛ.ΑΣ

Δημοσιεύτηκε στις 26 Ιουν 2017

Δηλώσεις του Διευθυντή της Διεύθυνσης Ασφάλειας Αττικής, Υποστράτηγου Χρήστου Παπαζαφείρη και της Εκπροσώπου Τύπου της ΕΛ.ΑΣ., Αστυνόμου Β’ Ιωάννας Ροτζιώκου, σχετικά με αποτελέσματα των συνεχιζόμενων ερευνών για την εξάρθρωση των δύο εγκληματικών οργανώσεων, που ενέχονται σε σωρεία ληστειών και διαρρήξεων στην Αττική καθώς και για την εξάρθρωση εγκληματικών ομάδων που διέπρατταν ληστείες, κλοπές και διαρρήξεις, την εξιχνίαση ανθρωποκτονιών και υπόθεσης διακίνησης ναρκωτικών

The flying observatory SOFIA / Die fliegende Sternwarte SOFIA

The

coming week will bring two occasions to celebrate with SOFIA. Just yesterday was the 40th anniversary of the virgin flight by SOFIA's 'flying base' on 25 April 1977: operating under the registration N536PA, the Boeing 747 SP flew for the former airline PAN AM, mainly on long-haul routes to Asia or South America.

And it was 10 years ago today, on 26 April 2007, that the Boeing took off for the first time with the SOFIA observatory on board, following extensive modification of the aircraft and the installation of a telescope and door system.##markend##

This maiden flight – or more precisely the Functional Check Flight – was performed largely to examine all of the aircraft's relevant safety functions: engines, landing flaps, tail plane and other features. The short flight over central Texas was smooth. After their return, the flight crew under chief pilot Gordon Fullerton reported a few anomalies. This marked the start of SOFIA's prolonged period of flight testing. But the project was still a long way from putting the concept of an airborne observatory into practice. The first scientific observation flight did not took place until 26 May 2010, when researchers used the FORCAST instrument to observe the planet Saturn and to report 'first light'.

SOFIA and the Lindberghs

The first owner, PAN AM, put the aircraft into service in 1977. Anne Spencer Morrow, widow of Charles Lindbergh, christened it the 'Clipper Lindbergh' to mark the 50th anniversary of her husband's historic Atlantic crossing. SOFIA continues to fly under this name. NASA repeated the christening after completing the modifications and the maiden flight. Erik Lindbergh, grandson of Charles Lindbergh, unveiled a plaque and again gave the aircraft its name – this time to mark the 80th anniversary of his grandfather's Atlantic crossing.

The Campi Flegrei volcano in southern Italy may be closer to an eruption than previously thought

The Campi Flegrei volcano in southern Italy may be closer to an eruption than previously thought, according to new research by UCL and the Vesuvius Observatory in Naples.

The volcano has been restless for 67 years, with two-year periods of unrest in the 1950s, 1970s and 1980s causing small, local earthquakes and ground uplift. Similar unrest occurred over 500 years ago, when it took a century to build up to an eruption in 1538.

The authors of the study, published today in Nature Communications, used a new model of volcano fracturing developed at UCL to investigate whether Campi Flegrei may again be preparing to erupt.

They found that the unrest since the 1950s has had a cumulative effect, causing a build-up of energy in the crust and making the volcano more susceptible to eruption. Previously, it was generally thought that the energy needed to stretch the crust was eventually lost after each period of unrest.

“By studying how the ground is cracking and moving at Campi Flegrei, we think it may be approaching a critical stage where further unrest will increase the possibility of an eruption, and it’s imperative that the authorities are prepared for this,” explained Dr Christopher Kilburn, Director of the UCL Hazard Centre.

“We don’t know when or if this long-term unrest will lead to an eruption, but Campi Flegrei is following a trend we’ve seen when testing our model on other volcanoes, including Rabaul in Papua New Guinea, El Hierro in the Canary Islands, and Soufriere Hills on Montserrat in the Caribbean. We are getting closer to forecasting eruptions at volcanoes that have been quiet for generations by using detailed physical models to understand how the preceding unrest develops.”

Movement of magma three kilometres below the volcano has caused the episodes of unrest. An eruption becomes more likely when the ground has been stretched to its breaking point, because the molten rock can escape to the surface when the ground splits apart. It is difficult to predict when an eruption may occur because, even if the ground breaks, it is possible for the magma to stall before reaching the surface.

The unrest has already caused severe social upheaval in Campi Flegrei. The three episodes of uplift have together pushed the port of Pozzuoli, near the centre of unrest, more than three metres out of the sea.

“The unrest in 1970 and 1983 caused tens of thousands of people to be evacuated from Pozzuoli itself,” said study co-author Dr Stefano Carlino from the Vesuvius Observatory.

The whole of Campi Flegrei covers more than 100 square kilometres outside the western suburbs of Naples and is the closest historically-active volcano to London. It is a large caldera, which means it appears as a giant depression in the surface rather than a conical mountain. An eruption today would affect the 360,000 people living across the caldera and Naples’ population of nearly one million.

“Most damage in previous crises was caused by the seismic shaking of buildings. Our findings show that we must be ready for a greater amount of local seismicity during another uplift and that we must adapt our preparations for another emergency, whether or not it leads to an eruption,” explained study co-author Professor Giuseppe De Natale, former Director of the Vesuvius Observatory, which belongs to Italy’s National Research Institute (INGV) for the study of earthquakes and volcanoes.

Η ΠΟΛΙΣ ΕΑΛΩ ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΠΟΛΙΟΡΚΙΑΣ ΚΑΙ Η ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ 29 MAIOY 1453 ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΕΡΝΤΟΓΑΝ (VIDEO)

... Οι δυστυχείς Ρωμαίοι, αφού άκουσαν τα λόγια του αυτοκράτορα, έσφιξαν την καρδιά τους, αγκα­λιάστηκαν και έκλαιγαν όλοι μαζί. Κανένας δεν έφερνε πια στη μνήμη του τα αγαπημένα του παι­διά, τη γυναίκα και την περιουσία του, αλλά ήθε­λαν όλοι να πεθάνουν για τη σωτηρία της πατρίδας τους. Ύστερα γύρισαν στις θέσεις τους για να φυλάξουν τα τείχη της πόλης. Ο αυτοκράτορας πήγε αμέσως στον ιερό ναό της Αγίας Σοφίας, προσευχήθηκε με δάκρυα στα μάτια και κοινώνη­σε των αχράντων μυστηρίων. Το ίδιο έκαναν και πολλοί άλλοι εκείνη τη νύχτα. Έπειτα γύρισε στα ανάκτορα και ζήτησε συγνώμη από όλους. Ποιος μπορεί να περιγράψει αυτήν τη στιγμή τους θρή­νους και τους οδυρμούς που ακούστηκαν τότε στο παλάτι; Κανένας άνθρωπος δε θα μπορούσε να μείνει ασυγκίνητος, ακόμα κι αν ήταν από ξύλο ή από πέτρα.

Ύστερα ανεβήκαμε στα άλογά μας, βγήκαμε από τα ανάκτορα και κάναμε επιθεώρηση στα τεί­χη για να ενθαρρύνουμε τους φρουρούς που κρα­τούσαν άγρυπνοι τις θέσεις τους. Εκείνη τη νύχτα όλοι βρίσκονταν στα τείχη και τους πύργους, ενώ είχαμε κλείσει προσεκτικά όλες τις πύλες ώστε να μην μπορεί να μπει ή να βγει κανένας. Όταν φτά­σαμε στην Καλιγαρία, την ώρα που λαλούσαν για πρώτη φορά τα κοκόρια, ξεπεζέψαμε και ανεβή­καμε στον πύργο. Από εκεί ακούγαμε φωνές και δυνατό θόρυβο έξω από την πόλη. Οι φύλακες μας είπαν ότι αυτό γινόταν όλη τη νύχτα επειδή οι εχθροί έσερναν τις πολεμικές μηχανές τους κο­ντά στην τάφρο, προετοιμαζόμενοι για την επίθε­ση. Επίσης τα μεγάλα εχθρικά πλοία άρχισαν να κινούνται, προσπαθώντας να φέρουν στην ακτή τις γέφυρες που είχαν κατασκευάσει.

Οι Τούρκοι άρχισαν με μεγάλη σφοδρότητα και ορμή την επί­θεση τη στιγμή που λαλούσαν τα κοκόρια για δεύ­τερη φορά, χωρίς να δώσουν κανένα σύνθημα, όπως είχαν χάνει και τις προηγούμενες φορές. Ο σουλτάνος διέταξε να επιτεθούν πρώτοι οι λιγότε­ρο έμπειροι, μερικοί ηλικιωμένοι και αρκετοί νέοι, ώστε να μας κουράσουν, και στη συνέχεια να ρι­χτούν εναντίον μας οι πιο έμπειροι και γενναίοι με μεγαλύτερη τόλμη και δύναμη. Έτσι λοιπόν ο πό­λεμος άναψε σαν καμίνι. Οι δικοί μας αντιστέκο­νταν με πείσμα, χτυπούσαν άγρια τους εχθρούς και τους γκρέμιζαν κάτω από τα τείχη, καταστρέ­φοντας συγχρόνως και πολλές από τις πολιορκη­τικές τους μηχανές. Οι νεκροί ήταν πολλοί και από τις δυο πλευρές, ιδίως όμως από το εχθρικό στρα­τόπεδο. Μόλις άρχισαν να σβήνουν τα άστρα του ουρανού καθώς προχωρούσε το φως της μέρας κι εμφανίστηκε στην ανατολή η ροδοδάχτυλη αυγή, όλο το πλήθος του εχθρού παρατάχθηκε σε μια σειρά που έφτανε από τη μια μέχρι την άλλη άκρη της πόλης.

Ακούστηκαν τότε τα τύμπανα, οι σάλ­πιγγες και τα υπόλοιπα πολεμικά όργανα με φω­νές και αλαλαγμούς, ενώ τα κανόνια άρχισαν να ρίχνουν όλα μαζί. Τότε όλοι οι Τούρκοι όρμησαν από ξηρά και από θάλασσα στα τείχη και άρχισαν τη συμπλοκή μαζί μας. Οι πιο θαρραλέοι έστησαν σκάλες, ανέβηκαν πάνω σ' αυτές και έριχναν αδιά­κοπα τα βέλη τους εναντίον των δικών μας. Η φρικτή και αμφίρροπη μάχη κράτησε δύο ώρες και φαινόταν ότι οι χριστιανοί θα έπαιρναν πάλι τη νίκη. Τα πλοία που μετέφεραν τις σκάλες και τις κινητές γέφυρες αποκρούστηκαν από τα παρα­θαλάσσια τείχη και αναγκάστηκαν να γυρίσουν πίσω άπρακτα. Οι πολεμικές μηχανές, που έρι­χναν πέτρες από τα τείχη της πόλης, σκότωσαν πολλούς αγαρηνούς. Αλλά και εκείνοι που ήταν στην ξηρά έπαθαν τα ίδια και χειρότερα. Ήταν πολύ παράδοξο θέαμα να βλέπει κανείς τον ήλιο και τον ουρανό σκεπασμένους από ένα σύννεφο σκόνης και καπνού. Οι δικοί μας έκαιγαν τις ε­χθρικές πολεμικές μηχανές με το «υγρό πυρ», γκρέμιζαν τις σκάλες με όσους βρίσκονταν πάνω τους και σκότωναν αυτούς που επιχειρούσαν να ανεβούν στα τείχη με μεγάλες πέτρες, ακόντια, πυροβόλα και τόξα. Όπου έβλεπαν συγκεντρωμέ­νους Τούρκους, τους χτυπούσαν με μεγάλα τηλε­βόλα, σκοτώνοντας και πληγώνοντας πολλούς. Οι εχθροί απηύδησαν τόσο πολύ από τη σθεναρή α­ντίσταση που συναντούσαν ώστε θέλησαν να κά­νουν λίγο πίσω για να ξεκουραστούν, αλλά οι τσαούσηδες και οι ραβδούχοι της τουρκικής Αυ­λής τους χτυπούσαν με σιδερένια ραβδιά και βούνευρα για να μην υποχωρήσουν. Ποιος μπο­ρεί να περιγράψει τις κραυγές και τα βογκητά των τραυματιών και στα δύο στρατόπεδα; Ο θόρυβος και οι φωνές τους έφταναν μέχρι τον ουρανό. Με­ρικοί από τους δικούς μας, που έβλεπαν τους ε­χθρούς να υποφέρουν, τους φώναζαν: «Τι κάνετε συνεχώς επιθέσεις, αφού δεν μπορείτε να μας νι­κήσετε;» Εκείνοι τότε, προσπαθώντας να δείξουν τη γενναιότητα τους, ανέβαιναν πάλι στις σκάλες. Οι πιο τολμηροί σκαρφάλωναν στους ώμους των άλλων και οι επόμενοι τους μιμούνταν, για να μπορέσουν να φτάσουν στην κορυφή του τείχους.



Οι σκληρότερες μάχες έγιναν στις πύλες, όπου οι αντίπαλοι συγκρούονταν με τα σπαθιά στα χέρια και οι νεκροί ήταν αμέτρητοι. Όταν η παράταξη μας άρχισε να υποχωρεί, τότε πετάχτηκαν μπρο­στά ο Θεόφιλος Παλαιολόγος και ο Δημήτριος Καντακουζηνός, δύο γενναίοι άντρες που έτρε­ψαν τους αγαρηνούς σε φυγή, τους γκρέμισαν κά­τω από τα τείχη και τους σκόρπισαν. Συγχρόνως έτρεξαν σε βοήθεια κι άλλοι δικοί μας, ενώ ο αυ­τοκράτορας που βρέθηκε εκεί έφιππος τους ενε­θάρρυνε και τους παρακινούσε να πολεμάνε με σθένος, λέγοντας: «Συμπολεμιστές και αδέρφια μου, σας παρακαλώ στο όνομα του Θεού να κρα­τάτε τη θέση σας με γενναιότητα. Βλέπω ότι το πλήθος των εχθρών άρχισε να κουράζεται και να διασκορπίζεται. Δε μας χτυπούν πλέον με τάξη και σύστημα. Ελπίζω στο Θεό ότι η νίκη είναι δική μας. Να νιώθετε λοιπόν χαρά επειδή το στε­φάνι της νίκης θα είναι δικό μας τόσο στη γη όσο και στον ουρανό. Ο Θεός βρίσκεται στο πλευρό μας και προκαλεί δειλία στους άπιστους».

Τη στιγμή που μιλούσε ο αυτοκράτορας, ο Ιω­άννης Ιουστινιάνης πληγώθηκε από βέλος στο πά­νω μέρος του δεξιού του ποδιού. Αυτός ο τόσο έμπειρος πολεμιστής, στον πόλεμο, βλέποντας το αίμα να τρέχει από το σώμα του, έγινε κίτρινος από φόβο. Έχασε αμέσως το θάρρος του, σταμά­τησε να αγωνίζεται και έτρεξε να βρει γιατρό σιω­πηλός, χωρίς να σκέφτεται την ανδρεία και την καρτερικότητα που είχε δείξει μέχρι τότε. Δεν εί­πε όμως τίποτα στους συντρόφους του ούτε άφησε κανέναν αντικαταστάτη, για να μην προκληθεί σύγχυση που θα μπορούσε να αποβεί μοιραία. Οι στρατιώτες του τον αναζήτησαν με το βλέμμα και, μαθαίνοντας ότι είχε φύγει, καταλήφθηκαν από ταραχή και φόβο. Ευτυχώς, ο αυτοκράτορας που βρέθηκε εκεί κατά τύχη, τους είδε ταραγμένους και φοβισμένους σαν τα κυνηγημένα πρόβατα και θέλησε να μάθει την αιτία. Όταν λοιπόν είδε το στρατηγό του Ιουστινιάνη να φεύγει, τον πλη­σίασε και του είπε: «Γιατί το έκανες αυτό, αδερφέ μου; Γύρνα πίσω στη θέση σου. Η πληγή είναι ασήμαντη και η παρουσία σου απαραίτητη. Η πό­λη στηρίζεται σε σένα για να σωθεί». Του είπε και άλλα πολλά, αλλά εκείνος δεν έδωσε απάντηση. Αντίθετα, έφυγε και πήγε στο Πέραν, όπου πέθα­νε ντροπιασμένος από λύπη για την περιφρόνηση των άλλων.

Οι Τούρκοι όμως είδαν την ταραχή των δικών μας και πήραν θάρρος. Ο Σογάν πασάς κέντρισε με κατάλληλα λόγια τη φιλοτιμία των γενιτσάρων και των άλλων στρατιωτών, ενώ ένας γιγαντόσωμος γενίτσαρος (που λεγόταν Χασάν και καταγόταν από το Λουπάδι της Κυζίκου) έβα­λε με το αριστερό χέρι την ασπίδα πάνω από το κεφάλι του, τράβηξε με το δεξί το σπαθί, ανέβηκε στο σημείο του τείχους όπου είχαν αρχίσει να υ­ποχωρούν οι δικοί μας και ρίχτηκε πάνω τους. Τον Χασάν ακολούθησαν περίπου άλλοι 30 Τούρ­κοι που θέλησαν να φανούν εξίσου γενναίοι. Όσοι από τους δικούς μας είχαν απομείνει εκεί έριξαν τεράστιες πέτρες και βέλη εναντίον τους, γκρεμί­ζοντας τους 18 κάτω από τα τείχη, αλλά ο Χασάν κατάφερε να ανεβεί και να τρέψει σε φυγή τους χριστιανούς. Μετά την επιτυχία του, πολλοί άλλοι Τούρκοι βρήκαν την ευκαιρία να τον ακολουθή­σουν και να σκαρφαλώσουν στα τείχη, αφού οι ελάχιστοι δικοί μας δεν κατάφεραν να τους εμπο­δίσουν. Πολέμησαν όμως με θάρρος και σκότωσαν πολλούς. Κατά τη διάρκεια της συμπλοκής ο Χα­σάν χτυπήθηκε από πέτρα και έπεσε κάτω. Μόλις τον είδαν οι δικοί μας πήραν θάρρος και τον λι­θοβολούσαν από όλες τις πλευρές. Εκείνος σηκώ­θηκε στα γόνατα και συνέχισε να πολεμά, αλλά το δεξί του χέρι δέχτηκε αμέτρητα τραύματα από βέλη και έπεσε παράλυτο. Στη σύγκρουση αυτή σκοτώθηκαν και πληγώθηκαν πολλοί Τούρκοι, οι οποίοι μεταφέρθηκαν πίσω στο στρατόπεδο. Το πλήθος όμως εκείνων που είχαν ανεβεί στα τείχη διασκόρπισε τους δικούς μας, που εγκατέλειψαν το εξωτερικό και έτρεξαν μέσα στην πόλη με τόση βία ώστε ο ένας πατούσε τον άλλο. Καθώς συνέ­βαιναν αυτά, ακούστηκαν φωνές από μέσα, από έξω και από το μέρος του λιμανιού: «Έπεσε το φρούριο. Στους πύργους στήθηκαν σημαίες και λάβαρα». Οι φωνές αυτές έτρεψαν σε φυγή τους δικούς μας, ενώ έδωσαν καινούριο θάρρος στους εχθρούς που άρχισαν να ανεβαίνουν στα τείχη άφοβα και με αλαλαγμούς χαράς.



Όταν ο δυστυχισμένος αυτοκράτορας και δε­σπότης μου είδε αυτό το θέαμα, παρακαλούσε το Θεό με δάκρυα στα μάτια και παρακινούσε τους στρατιώτες να φανούν γενναίοι. Δυστυχώς, όμως, δεν υπήρχε πλέον καμιά ελπίδα βοήθειας ή συ­μπαράστασης. Τότε τσίγκλησε το άλογό του, έφτα­σε στο σημείο από όπου οι εχθροί έμπαιναν στην πόλη και ρίχτηκε πάνω τους όπως ο Σαμψών κατά των αλλοφύλων. Στην πρώτη του επίθεση τους γκρέμισε όλους κάτω από τα τείχη, πράγμα που φάνηκε σαν θαύμα σε όσους το είδαν. Μουγκρί­ζοντας σαν λιοντάρι και κρατώντας το σπαθί στο δεξί του χέρι, έσφαξε τόσους πολλούς Τούρκους ώστε το αίμα έτρεχε σαν ποτάμι από τα χέρια και τα πόδια του.

Ο Φραγκίσκος Τολέντο, τον οποίο αναφέραμε παραπάνω, φάνηκε ανώτερος ακόμα και από τον Αχιλλέα. Πολεμώντας στα δεξιά του αυτοκράτορα, κομμάτιαζε τους εχθρούς με δόντια και με νύχια. Το ίδιο έκανε και ο Θεόφιλος Πα­λαιολόγος. Βλέποντας τον αυτοκράτορα να αγω­νίζεται για να σώσει την πόλη που κινδύνευε, φώ­ναξε κλαίγοντας: «Καλύτερα να πεθάνω παρά να ζήσω». Ύστερα όρμησε κραυγάζοντας πάνω στους εχθρούς και σκότωσε ή έτρεψε σε φυγή όσους βρέ­θηκαν μπροστά του. Ο Ιωάννης Δαλμάτης, που βρέθηκε κι αυτός στο ίδιο μέρος, πολεμούσε με ηρωισμό σαν γενναίος στρατιώτης που ήταν. Ό­σοι βρέθηκαν στο πεδίο της μάχης θαύμασαν την τόλμη και την ανδρεία των εξαιρετικών εκείνων ανδρών. Οι επιθέσεις επαναλήφθηκαν δύο και τρεις φορές, μέχρι που κατάφεραν να τρέψουν τους απίστους σε φυγή, να σκοτώσουν πολλούς και να γκρεμίσουν άλλους κάτω από τα τείχη. Οι στρατιώτες μας πολέμησαν με μεγάλη γενναιότητα και στο τέλος έπεσαν νεκροί, αφού προηγουμένως είχαν προξενήσει τεράστιες απώλειες στους ε­χθρούς. Πολλοί άλλοι σκοτώθηκαν επίσης κοντά στην Πύλη του Αγίου Ρωμανού, όπου οι εχθροί είχαν στήσει τη μεγάλη ελέπολη και το φοβερό κανόνι, με τα οποία γκρέμισαν τα τείχη και κατάφεραν να πρωτομπούν στην πόλη. Τη στιγμή εκεί­νη εγώ δε βρισκόμουν κοντά στον αυτοκράτορα και δεσπότη μου, επειδή είχα πάει να επιθεωρήσω ένα άλλο σημείο της πόλης, σύμφωνα με τη διατα­γή του.

Όταν μπήκαν οι εχθροί στην Πόλη, έδιωξαν τους χριστιανούς που είχαν απομείνει στα τείχη με τηλεβόλα, βέλη, ακόντια και πέτρες. Έτσι έγι­ναν κύριοι ολόκληρης της Κωνσταντινούπολης, εκτός των πύργων του Βασιλείου, του Λέοντος και του Αλεξίου, τους οποίους κρατούσαν οι ναύ­τες από την Κρήτη που πολέμησαν από τις 6 μέχρι τις 8 το απόγευμα και σκότωσαν πολλούς Τούρ­κους. Βλέποντας το πλήθος των εχθρών που είχαν κυριεύσει την πόλη, δεν ήθελαν να παραδοθούν αλλά έλεγαν ότι προτιμούσαν να πεθάνουν παρά να ζήσουν. Κάποιος Τούρκος ειδοποίησε τότε το σουλτάνο για την ηρωική άμυνά τους κι εκείνος συμφώνησε να τους επιτρέψει να φύγουν με το πλοίο και όλα τα πράγματα που είχαν μαζί τους. Παρά τις υποσχέσεις του όμως, ο σουλτάνος με πολύ κόπο κατάφερε να τους πείσει να αφήσουν τους πύργους και να φύγουν. Δύο αδέρφια, οι Ιταλοί Παύλος και Τρωίλος, πολέμησαν με γεν­ναιότητα μαζί με αρκετούς άλλους στη θέση που είχαν αναλάβει. Κατά τη διάρκεια του αγώνα τους σκοτώθηκαν πολλοί κι από τις δυο πλευρές. Σε μια στιγμή ο Παύλος είδε τους εχθρούς μέσα στην πόλη και είπε στον αδερφό του: «Χάθηκαν τα πά­ντα. Κρύψου ήλιε και θρήνησε γη. Η Πόλη έπεσε. Ανώφελο πια να πολεμάμε. Ας κοιτάξουμε τουλά­χιστον να σωθούμε εμείς οι ίδιοι».

Έτσι οι Τούρκοι έγιναν κύριοι της Κωνσταντι­νούπολης την Τρίτη 29 Μαΐου 1453, στις δυόμισι το μεσημέρι. Άρπαζαν και αιχμαλώτιζαν όσους έβρισκαν μπροστά τους, έσφαζαν όσους επιχει­ρούσαν να αντισταθούν και σε ορισμένα μέρη δε διακρινόταν η γη από τα πολλά πτώματα που ήταν πεσμένα κάτω. Το θέαμα ήταν φρικτό. Παντού ακούγονταν θρήνοι και παντού γίνονταν αρπαγές γυναικών όλων των ηλικιών. Αρχόντισσες, νέες κοπέλες και καλόγριες σέρνονταν από τα μαλλιά έξω από τις εκκλησίες όπου είχαν καταφύγει, ενώ έκλαιγαν και οδύρονταν. Ποιος μπορούσε να πε­ριγράψει τα κλάματα και τις φωνές των παιδιών ή τη βεβήλωση των ιερών εκκλησιών; Το άγιο σώμα και αίμα του Χριστού χυνόταν στη γη. Οι Τούρκοι άρπαζαν τα ιερά σκεύη, τα έσπαζαν ή τα κρατού­σαν για λογαριασμό τους. Το ίδιο έκαναν και με τα ιερά αναθήματα. Ποδοπατούσαν τις άγιες εικό­νες, τους αφαιρούσαν το χρυσάφι, το ασήμι και τους πολύτιμους λίθους, και έφτιαχναν με αυτές κρεβάτια και τραπέζια. Άλλοι στόλιζαν τα άλογα τους με τα χρυσοΰφαντα μεταξωτά άμφια των ιε­ρέων και άλλοι τα έκαναν τραπεζομάντιλα. Άρπαζαν τα πολύτιμα μαργαριτάρια από τα άγια κει­μήλια, καταπατούσαν τα ιερά λείψανα των αγίων και, σαν πραγματικοί πρόδρομοι του διαβόλου, έκαναν αμέτρητα ανοσιουργήματα, που μόνο το θρήνο μπορούν να προκαλέσουν. Χριστέ, βασιλιά μου, οι αποφάσεις Σου ξεπερνάνε το μυαλό του ανθρώπου!

Μέσα στην απέραντη εκκλησία της Α­γίας Σοφίας, τον επίγειο ουρανό, το θρόνο της δόξας του Θεού, το άρμα των Χερουβείμ, το θείο δημιούργημα, το αξιοθαύμαστο κατασκεύασμα, το στολίδι της γης, τον ωραιότερο από όλους τους ναούς, έβλεπε κανείς τους Τούρκους να τρώνε και να πίνουν στο Ιερό Βήμα και στην Αγία Τρά­πεζα ή να ασελγούν πάνω σε γυναίκες, νέες κοπέ­λες και μικρά παιδιά. Ποιος μπορούσε να μείνει ασυγκίνητος και να μη θρηνήσει για την άγια εκ­κλησία μας; Όλοι πονούσαν από το κακό που έβλε­παν. Στα σπίτια θρήνοι και κλάματα, στους δρό­μους οδυρμοί, στις εκκλησίες αντρικές κραυγές πόνου, γυναικεία μοιρολόγια, βαρβαρότητες, φό­νοι και βιασμοί. Οι ευγενείς ατιμάζονταν και οι πλούσιοι έχαναν τις περιουσίες τους. Σε όλες τις πλατείες και τις γωνιές της πόλης γίνονταν αμέ­τρητα κακουργήματα. Κανένα μέρος ή καταφύγιο δε γλίτωσε από την έρευνα και τη βεβήλωση. Οι άπιστοι έσκαψαν κήπους και γκρέμισαν σπίτια για να βρουν χρήματα ή κρυμμένους θησαυρούς. Όσα βρήκαν, τα πήραν για να χορτάσουν την απληστία τους. Χριστέ, βασιλιά μου, γλίτωσε από τη θλίψη και τον πόνο όλες τις πόλεις και τις χώρες όπου κατοικούν χριστιανοί.

Την τρίτη μέρα μετά την άλωση ο σουλτάνος έδωσε εντολή να γίνουν γιορτές και πανηγύρια για τη μεγάλη νίκη, και διέταξε να βγουν έξω ελεύθερα και άφοβα όσοι ήταν κρυμμένοι σε διά­φορα μέρη της Πόλης, μικροί και μεγάλοι. Διέταξε επίσης να γυρίσουν στα σπίτια τους όσοι είχαν φύγει εξαιτίας του πολέμου και να ζήσουν εκεί όπως πριν, σύμφωνα με το δίκαιο και τη θρησκεία τους. Ακόμα, έδωσε διαταγή να εκλέξουν πα­τριάρχη σύμφωνα με τα έθιμα τους. αφού ο προη­γούμενος πατριάρχης είχε πεθάνει. Οι αρχιερείς και οι ελάχιστοι άλλοι κληρικοί και λαϊκοί που έτυχε να βρίσκονται στην πόλη διάλεξαν για το αξίωμα αυτό το Γεώργιο Σχολάριο, που ήταν έ­νας πολύ καλλιεργημένος πολίτης, τον οποίο χει­ροτόνησαν πατριάρχη και τον ονόμασαν Γεννά­διο.

Οι χριστιανοί αυτοκράτορες συνήθιζαν να χα­ρίζουν στο νέο πατριάρχη μια χρυσή ράβδο στο­λισμένη με πολύτιμους λίθους και μαργαριτάρια, καθώς και ένα άλογο με πολυτελή βασιλική σέλα και κάλυμμα από άσπρο και χρυσό ύφασμα. Ο πατριάρχης έβγαινε από τα ανάκτορα μαζί με όλα τα μέλη της συγκλήτου και πήγαινε στο πα­τριαρχείο κάτω από τις επευφημίες του πλήθους.

Η χειροτονία του γινόταν από τους αρχιερείς, ό­πως όριζε η Εκκλησία και ο νόμος. Ο μελλοντικός πατριάρχης έπαιρνε τη ράβδο από τα χέρια του αυτοκράτορα με τον τρόπο που αναφέρουμε στη συνέχεια.



Ο αυτοκράτορας καθόταν στο θρόνο, οι συγκλητικοί στέκονταν γύρω του ασκεπείς και ο μέγας πρωτοπαπάς του παλατιού άρχιζε την τε­λετή με το «Ευλογητός ο Θεός». Ύστερα έλεγε μια σύντομη ευχή και ο μεγάλος δομέστικος έψελνε το «Όπου γαρ βασιλέως παρουσία». Ο λαμπαδάριος και η χορωδία συνέχιζαν με το «Νυν και αεί» και το «Ο βασιλεύς των ουρανών». Όταν τελείωνε και αυτό το τροπάριο, ο αυτοκράτορας σηκωνόταν κρατώντας τη ράβδο στο δεξί του χέρι. Ο υποψή­φιος πατριάρχης πλησίαζε με το μητροπολίτη Καισαρείας στα δεξιά του και το μητροπολίτη Ηράκλειας στα αριστερά, έκανε τρεις μετάνοιες μπροστά σε όλους και μετά πλησίαζε τον αυτοκρά­τορα για να προσκυνήσει, όπως ήταν η συνήθεια. Ο αυτοκράτορας ύψωνε λίγο τη ράβδο και έλεγε: «Η Αγία Τριάς, η την εμήν βασιλείαν δωρησαμένη, προχειρίζεταί σε εις πατριάρχην Νέας Ρώ­μης». Ο νέος πατριάρχης έπαιρνε την εκκλησια­στική εξουσία από τον αυτοκράτορα, τον οποίο ευχαριστούσε, και οι δύο χορωδίες έψελναν τρεις φορές το «Εις πολλά έτη, δέσποτα». Με τον τρόπο αυτό τελείωνε η τελετή. Ύστερα, κρατώντας κηροπήγια με λαμπάδες, ο πατριάρχης κατέβαινε από το διβάμβουλο στο προαύλιο του παλατιού και ανέβαινε στο άλογο το οποίο περίμενε στολισμέ­νο.

Θέλοντας λοιπόν και ο αχρείος σουλτάνος να κάνει, σαν βασιλιάς της Κωνσταντινούπολης, ό,τι έκαναν οι χριστιανοί αυτοκράτορες, προσκά­λεσε τον πατριάρχη να καθίσει, να φάει και να συζητήσει μαζί του. Μόλις εκείνος έφτασε στο παλάτι του, τον δέχτηκε με μεγάλη τιμή, συζήτησε μαζί του πολλή ώρα και του έδωσε αμέτρητες υ­ποσχέσεις. Όταν ήρθε η ώρα να φύγει, ο σουλτά­νος έβγαλε μια πολύτιμη ποιμαντορική ράβδο και τον παρακάλεσε να τη δεχτεί σαν δώρο. Ύστερα, θέλοντας και μη, ο πατριάρχης κατέβηκε μαζί του στην αυλή, όπου τον ανέβασε σε ένα άλογο που περίμενε έτοιμο και έδωσε εντολή στους άρχοντες της Αυλής του να τον συνοδέψουν με όλες τις τιμές. Πραγματικά οι αυλικοί, άλλοι μπροστά και άλλοι πίσω από τον πατριάρχη, τον συνόδε­ψαν μέχρι το σεπτό Αποστολείο, το οποίο είχε παραχωρήσει ο σουλτάνος για πατριαρχείο. Ο ά­θλιος όμως κράτησε τον περίλαμπρο ναό της Α­γίας Σοφίας, το υπέροχο κειμήλιο, τον επίγειο ου­ρανό και θαύμα της ανθρωπότητας, για να τον χρησιμοποιήσει σαν τόπο του δικού του προσκυνήματος. Όπως είπαμε προηγουμένως, ο θαυματουργός ναός των Βλαχερνών είχε πυρποληθεί. Ο πατριάρχης όμως έμεινε λίγο καιρό στο Αποστολείο επειδή σ' εκείνα τα μέρη είχαν απο­μείνει ελάχιστοι χριστιανοί και επιπλέον φοβόταν μήπως του συμβεί κανένα κακό μέσα στην ερημιά, αφού μια μέρα κάποιος αγαρηνός βρέθηκε σκοτω­μένος στο προαύλιο της εκκλησίας. Γι' αυτούς τους λόγους ζήτησε το μοναστήρι της Παμμακάρι­στου, το οποίο του δόθηκε για πατριαρχείο, δεδο­μένου ότι εκεί ζούσαν αρκετοί χριστιανοί. Έδωσε λοιπόν εντολή να μεταφερθούν οι μοναχές στο μοναστήρι του Αγίου Προφήτη και Προδρόμου Ιωάννη που βρισκόταν στα ανάκτορα του Τρού­λου, όπου είχε γίνει η Πενθέκτη Οικουμενική Σύ­νοδος στα χρόνια της βασιλείας του Ιουστινιανού Β' του Ρινοτμήτου. Εκείνη την εποχή ο Τρούλος ήταν ένα λαμπρό παλάτι στο βόρειο μέρος της Παμμακαρίστου.

Ο ασεβέστατος και εξολοθρευτής των χριστια­νών σουλτάνος, πονηρός και πανούργος σαν αλε­πού, δεν τα έκανε όλα αυτά από ευλάβεια ή από καλοσύνη, αλλά για να ακούσουν οι χριστιανοί τις υποσχέσεις του και να έρθουν να κατοικήσουν στην Κωνσταντινούπολη η οποία είχε ερημωθεί από το μακρόχρονο πόλεμο και προπάντων μετά την κατάληψη της από τους Τούρκους. Πραγματι­κά, μερικοί χριστιανοί ξαναγύρισαν στην πόλη, ενώ μετά από λίγο έφερε και αρκετούς αποίκους (που ονομάζονται σεργούνηδες στα τουρκικά) από τον Καφά της Τραπεζούντας, τη Σινώπη και το Ασπρόκαστρο. Έδωσε επίσης στον πατριάρχη ο­ρισμένα γραπτά διατάγματα με τη σουλτανική σφραγίδα και την υπογραφή του, ούτως ώστε κανένας να μην τον ενοχλεί ή να του φέρνει αντιρρή­σεις. Με τα διατάγματα αυτά ο πατριάρχης θα έμενε για πάντα ανενόχλητος, αφορολόγητος και ασφαλισμένος από κάθε κίνδυνο, τόσο ο ίδιος όσο και οι διάδοχοί του, καθώς και οι υπόλοιποι ιερείς που βρίσκονταν κάτω από την εξουσία του ... 

Η ΠΟΛΙΣ ΕΑΛΩ
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΠΟΛΙΟΡΚΙΑΣ ΚΑΙ Η ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΝΕΑ ΣΥΝΝΟΡΑ» - Α.Α.ΛΙΒΑΝΗ
ΑΘΗΝΑ 1993

Γεώργιος Φραντζής

ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΕΡΝΤΟΓΑΝ 2017

Egypt: Gunmen attack bus carrying Coptic Christians, killing 26

Δεκάδες νεκρούς και τραυματίες άφησε πίσω της η νέα επίθεση κατά των Κοπτών της Αιγύπτου.
Μεταξύ των θυμάτων και πολλά παιδιά.

Την Παρασκευή, ένοπλοι έστησαν ενέδρα και άνοιξαν πυρ εναντίον λεοφωρείων που μετέφεραν πιστούς στο μοναστήρι του Αγίου Σαμουήλ.

Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, οι ένοπλοι, που είχαν καλυμμένα τα πρόσωπά τους, έκλεισαν το δρόμο με τρία οχήματα, αναγκάζοντας τα λεωφορεία να σταματήσουν και στη συνέχεια τα γάζωσαν.

Ο τελευταίος επίσημος απολογισμός έκανε λόγο για 26 νεκρούς και 25 τραυματίες.

Η επίθεση σημειώθηκε στην επαρχία Μίνια.

Προστίθεται στον μακρύ κατάλογο των χτυπημάτων κατά των Κοπτών της Αιγύπτου, που μετρούν τουλάχιστον 70 νεκρούς, τους τελευταίους έξι μήνες.

Ο Αιγύπτιος Πρόεδρος Αμπντέλ Φατάχ Αλ Σίσι συγκάλεσε έκτακτη σύσκεψη των υπηρεσιών ασφαλείας για την αντιμετώπιση του νέου χτυπήματος.