Η ΠΟΛΙΣ ΕΑΛΩ ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΠΟΛΙΟΡΚΙΑΣ ΚΑΙ Η ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ 29 MAIOY 1453 ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΕΡΝΤΟΓΑΝ (VIDEO)

... Οι δυστυχείς Ρωμαίοι, αφού άκουσαν τα λόγια του αυτοκράτορα, έσφιξαν την καρδιά τους, αγκα­λιάστηκαν και έκλαιγαν όλοι μαζί. Κανένας δεν έφερνε πια στη μνήμη του τα αγαπημένα του παι­διά, τη γυναίκα και την περιουσία του, αλλά ήθε­λαν όλοι να πεθάνουν για τη σωτηρία της πατρίδας τους. Ύστερα γύρισαν στις θέσεις τους για να φυλάξουν τα τείχη της πόλης. Ο αυτοκράτορας πήγε αμέσως στον ιερό ναό της Αγίας Σοφίας, προσευχήθηκε με δάκρυα στα μάτια και κοινώνη­σε των αχράντων μυστηρίων. Το ίδιο έκαναν και πολλοί άλλοι εκείνη τη νύχτα. Έπειτα γύρισε στα ανάκτορα και ζήτησε συγνώμη από όλους. Ποιος μπορεί να περιγράψει αυτήν τη στιγμή τους θρή­νους και τους οδυρμούς που ακούστηκαν τότε στο παλάτι; Κανένας άνθρωπος δε θα μπορούσε να μείνει ασυγκίνητος, ακόμα κι αν ήταν από ξύλο ή από πέτρα.

Ύστερα ανεβήκαμε στα άλογά μας, βγήκαμε από τα ανάκτορα και κάναμε επιθεώρηση στα τεί­χη για να ενθαρρύνουμε τους φρουρούς που κρα­τούσαν άγρυπνοι τις θέσεις τους. Εκείνη τη νύχτα όλοι βρίσκονταν στα τείχη και τους πύργους, ενώ είχαμε κλείσει προσεκτικά όλες τις πύλες ώστε να μην μπορεί να μπει ή να βγει κανένας. Όταν φτά­σαμε στην Καλιγαρία, την ώρα που λαλούσαν για πρώτη φορά τα κοκόρια, ξεπεζέψαμε και ανεβή­καμε στον πύργο. Από εκεί ακούγαμε φωνές και δυνατό θόρυβο έξω από την πόλη. Οι φύλακες μας είπαν ότι αυτό γινόταν όλη τη νύχτα επειδή οι εχθροί έσερναν τις πολεμικές μηχανές τους κο­ντά στην τάφρο, προετοιμαζόμενοι για την επίθε­ση. Επίσης τα μεγάλα εχθρικά πλοία άρχισαν να κινούνται, προσπαθώντας να φέρουν στην ακτή τις γέφυρες που είχαν κατασκευάσει.

Οι Τούρκοι άρχισαν με μεγάλη σφοδρότητα και ορμή την επί­θεση τη στιγμή που λαλούσαν τα κοκόρια για δεύ­τερη φορά, χωρίς να δώσουν κανένα σύνθημα, όπως είχαν χάνει και τις προηγούμενες φορές. Ο σουλτάνος διέταξε να επιτεθούν πρώτοι οι λιγότε­ρο έμπειροι, μερικοί ηλικιωμένοι και αρκετοί νέοι, ώστε να μας κουράσουν, και στη συνέχεια να ρι­χτούν εναντίον μας οι πιο έμπειροι και γενναίοι με μεγαλύτερη τόλμη και δύναμη. Έτσι λοιπόν ο πό­λεμος άναψε σαν καμίνι. Οι δικοί μας αντιστέκο­νταν με πείσμα, χτυπούσαν άγρια τους εχθρούς και τους γκρέμιζαν κάτω από τα τείχη, καταστρέ­φοντας συγχρόνως και πολλές από τις πολιορκη­τικές τους μηχανές. Οι νεκροί ήταν πολλοί και από τις δυο πλευρές, ιδίως όμως από το εχθρικό στρα­τόπεδο. Μόλις άρχισαν να σβήνουν τα άστρα του ουρανού καθώς προχωρούσε το φως της μέρας κι εμφανίστηκε στην ανατολή η ροδοδάχτυλη αυγή, όλο το πλήθος του εχθρού παρατάχθηκε σε μια σειρά που έφτανε από τη μια μέχρι την άλλη άκρη της πόλης.

Ακούστηκαν τότε τα τύμπανα, οι σάλ­πιγγες και τα υπόλοιπα πολεμικά όργανα με φω­νές και αλαλαγμούς, ενώ τα κανόνια άρχισαν να ρίχνουν όλα μαζί. Τότε όλοι οι Τούρκοι όρμησαν από ξηρά και από θάλασσα στα τείχη και άρχισαν τη συμπλοκή μαζί μας. Οι πιο θαρραλέοι έστησαν σκάλες, ανέβηκαν πάνω σ' αυτές και έριχναν αδιά­κοπα τα βέλη τους εναντίον των δικών μας. Η φρικτή και αμφίρροπη μάχη κράτησε δύο ώρες και φαινόταν ότι οι χριστιανοί θα έπαιρναν πάλι τη νίκη. Τα πλοία που μετέφεραν τις σκάλες και τις κινητές γέφυρες αποκρούστηκαν από τα παρα­θαλάσσια τείχη και αναγκάστηκαν να γυρίσουν πίσω άπρακτα. Οι πολεμικές μηχανές, που έρι­χναν πέτρες από τα τείχη της πόλης, σκότωσαν πολλούς αγαρηνούς. Αλλά και εκείνοι που ήταν στην ξηρά έπαθαν τα ίδια και χειρότερα. Ήταν πολύ παράδοξο θέαμα να βλέπει κανείς τον ήλιο και τον ουρανό σκεπασμένους από ένα σύννεφο σκόνης και καπνού. Οι δικοί μας έκαιγαν τις ε­χθρικές πολεμικές μηχανές με το «υγρό πυρ», γκρέμιζαν τις σκάλες με όσους βρίσκονταν πάνω τους και σκότωναν αυτούς που επιχειρούσαν να ανεβούν στα τείχη με μεγάλες πέτρες, ακόντια, πυροβόλα και τόξα. Όπου έβλεπαν συγκεντρωμέ­νους Τούρκους, τους χτυπούσαν με μεγάλα τηλε­βόλα, σκοτώνοντας και πληγώνοντας πολλούς. Οι εχθροί απηύδησαν τόσο πολύ από τη σθεναρή α­ντίσταση που συναντούσαν ώστε θέλησαν να κά­νουν λίγο πίσω για να ξεκουραστούν, αλλά οι τσαούσηδες και οι ραβδούχοι της τουρκικής Αυ­λής τους χτυπούσαν με σιδερένια ραβδιά και βούνευρα για να μην υποχωρήσουν. Ποιος μπο­ρεί να περιγράψει τις κραυγές και τα βογκητά των τραυματιών και στα δύο στρατόπεδα; Ο θόρυβος και οι φωνές τους έφταναν μέχρι τον ουρανό. Με­ρικοί από τους δικούς μας, που έβλεπαν τους ε­χθρούς να υποφέρουν, τους φώναζαν: «Τι κάνετε συνεχώς επιθέσεις, αφού δεν μπορείτε να μας νι­κήσετε;» Εκείνοι τότε, προσπαθώντας να δείξουν τη γενναιότητα τους, ανέβαιναν πάλι στις σκάλες. Οι πιο τολμηροί σκαρφάλωναν στους ώμους των άλλων και οι επόμενοι τους μιμούνταν, για να μπορέσουν να φτάσουν στην κορυφή του τείχους.



Οι σκληρότερες μάχες έγιναν στις πύλες, όπου οι αντίπαλοι συγκρούονταν με τα σπαθιά στα χέρια και οι νεκροί ήταν αμέτρητοι. Όταν η παράταξη μας άρχισε να υποχωρεί, τότε πετάχτηκαν μπρο­στά ο Θεόφιλος Παλαιολόγος και ο Δημήτριος Καντακουζηνός, δύο γενναίοι άντρες που έτρε­ψαν τους αγαρηνούς σε φυγή, τους γκρέμισαν κά­τω από τα τείχη και τους σκόρπισαν. Συγχρόνως έτρεξαν σε βοήθεια κι άλλοι δικοί μας, ενώ ο αυ­τοκράτορας που βρέθηκε εκεί έφιππος τους ενε­θάρρυνε και τους παρακινούσε να πολεμάνε με σθένος, λέγοντας: «Συμπολεμιστές και αδέρφια μου, σας παρακαλώ στο όνομα του Θεού να κρα­τάτε τη θέση σας με γενναιότητα. Βλέπω ότι το πλήθος των εχθρών άρχισε να κουράζεται και να διασκορπίζεται. Δε μας χτυπούν πλέον με τάξη και σύστημα. Ελπίζω στο Θεό ότι η νίκη είναι δική μας. Να νιώθετε λοιπόν χαρά επειδή το στε­φάνι της νίκης θα είναι δικό μας τόσο στη γη όσο και στον ουρανό. Ο Θεός βρίσκεται στο πλευρό μας και προκαλεί δειλία στους άπιστους».

Τη στιγμή που μιλούσε ο αυτοκράτορας, ο Ιω­άννης Ιουστινιάνης πληγώθηκε από βέλος στο πά­νω μέρος του δεξιού του ποδιού. Αυτός ο τόσο έμπειρος πολεμιστής, στον πόλεμο, βλέποντας το αίμα να τρέχει από το σώμα του, έγινε κίτρινος από φόβο. Έχασε αμέσως το θάρρος του, σταμά­τησε να αγωνίζεται και έτρεξε να βρει γιατρό σιω­πηλός, χωρίς να σκέφτεται την ανδρεία και την καρτερικότητα που είχε δείξει μέχρι τότε. Δεν εί­πε όμως τίποτα στους συντρόφους του ούτε άφησε κανέναν αντικαταστάτη, για να μην προκληθεί σύγχυση που θα μπορούσε να αποβεί μοιραία. Οι στρατιώτες του τον αναζήτησαν με το βλέμμα και, μαθαίνοντας ότι είχε φύγει, καταλήφθηκαν από ταραχή και φόβο. Ευτυχώς, ο αυτοκράτορας που βρέθηκε εκεί κατά τύχη, τους είδε ταραγμένους και φοβισμένους σαν τα κυνηγημένα πρόβατα και θέλησε να μάθει την αιτία. Όταν λοιπόν είδε το στρατηγό του Ιουστινιάνη να φεύγει, τον πλη­σίασε και του είπε: «Γιατί το έκανες αυτό, αδερφέ μου; Γύρνα πίσω στη θέση σου. Η πληγή είναι ασήμαντη και η παρουσία σου απαραίτητη. Η πό­λη στηρίζεται σε σένα για να σωθεί». Του είπε και άλλα πολλά, αλλά εκείνος δεν έδωσε απάντηση. Αντίθετα, έφυγε και πήγε στο Πέραν, όπου πέθα­νε ντροπιασμένος από λύπη για την περιφρόνηση των άλλων.

Οι Τούρκοι όμως είδαν την ταραχή των δικών μας και πήραν θάρρος. Ο Σογάν πασάς κέντρισε με κατάλληλα λόγια τη φιλοτιμία των γενιτσάρων και των άλλων στρατιωτών, ενώ ένας γιγαντόσωμος γενίτσαρος (που λεγόταν Χασάν και καταγόταν από το Λουπάδι της Κυζίκου) έβα­λε με το αριστερό χέρι την ασπίδα πάνω από το κεφάλι του, τράβηξε με το δεξί το σπαθί, ανέβηκε στο σημείο του τείχους όπου είχαν αρχίσει να υ­ποχωρούν οι δικοί μας και ρίχτηκε πάνω τους. Τον Χασάν ακολούθησαν περίπου άλλοι 30 Τούρ­κοι που θέλησαν να φανούν εξίσου γενναίοι. Όσοι από τους δικούς μας είχαν απομείνει εκεί έριξαν τεράστιες πέτρες και βέλη εναντίον τους, γκρεμί­ζοντας τους 18 κάτω από τα τείχη, αλλά ο Χασάν κατάφερε να ανεβεί και να τρέψει σε φυγή τους χριστιανούς. Μετά την επιτυχία του, πολλοί άλλοι Τούρκοι βρήκαν την ευκαιρία να τον ακολουθή­σουν και να σκαρφαλώσουν στα τείχη, αφού οι ελάχιστοι δικοί μας δεν κατάφεραν να τους εμπο­δίσουν. Πολέμησαν όμως με θάρρος και σκότωσαν πολλούς. Κατά τη διάρκεια της συμπλοκής ο Χα­σάν χτυπήθηκε από πέτρα και έπεσε κάτω. Μόλις τον είδαν οι δικοί μας πήραν θάρρος και τον λι­θοβολούσαν από όλες τις πλευρές. Εκείνος σηκώ­θηκε στα γόνατα και συνέχισε να πολεμά, αλλά το δεξί του χέρι δέχτηκε αμέτρητα τραύματα από βέλη και έπεσε παράλυτο. Στη σύγκρουση αυτή σκοτώθηκαν και πληγώθηκαν πολλοί Τούρκοι, οι οποίοι μεταφέρθηκαν πίσω στο στρατόπεδο. Το πλήθος όμως εκείνων που είχαν ανεβεί στα τείχη διασκόρπισε τους δικούς μας, που εγκατέλειψαν το εξωτερικό και έτρεξαν μέσα στην πόλη με τόση βία ώστε ο ένας πατούσε τον άλλο. Καθώς συνέ­βαιναν αυτά, ακούστηκαν φωνές από μέσα, από έξω και από το μέρος του λιμανιού: «Έπεσε το φρούριο. Στους πύργους στήθηκαν σημαίες και λάβαρα». Οι φωνές αυτές έτρεψαν σε φυγή τους δικούς μας, ενώ έδωσαν καινούριο θάρρος στους εχθρούς που άρχισαν να ανεβαίνουν στα τείχη άφοβα και με αλαλαγμούς χαράς.



Όταν ο δυστυχισμένος αυτοκράτορας και δε­σπότης μου είδε αυτό το θέαμα, παρακαλούσε το Θεό με δάκρυα στα μάτια και παρακινούσε τους στρατιώτες να φανούν γενναίοι. Δυστυχώς, όμως, δεν υπήρχε πλέον καμιά ελπίδα βοήθειας ή συ­μπαράστασης. Τότε τσίγκλησε το άλογό του, έφτα­σε στο σημείο από όπου οι εχθροί έμπαιναν στην πόλη και ρίχτηκε πάνω τους όπως ο Σαμψών κατά των αλλοφύλων. Στην πρώτη του επίθεση τους γκρέμισε όλους κάτω από τα τείχη, πράγμα που φάνηκε σαν θαύμα σε όσους το είδαν. Μουγκρί­ζοντας σαν λιοντάρι και κρατώντας το σπαθί στο δεξί του χέρι, έσφαξε τόσους πολλούς Τούρκους ώστε το αίμα έτρεχε σαν ποτάμι από τα χέρια και τα πόδια του.

Ο Φραγκίσκος Τολέντο, τον οποίο αναφέραμε παραπάνω, φάνηκε ανώτερος ακόμα και από τον Αχιλλέα. Πολεμώντας στα δεξιά του αυτοκράτορα, κομμάτιαζε τους εχθρούς με δόντια και με νύχια. Το ίδιο έκανε και ο Θεόφιλος Πα­λαιολόγος. Βλέποντας τον αυτοκράτορα να αγω­νίζεται για να σώσει την πόλη που κινδύνευε, φώ­ναξε κλαίγοντας: «Καλύτερα να πεθάνω παρά να ζήσω». Ύστερα όρμησε κραυγάζοντας πάνω στους εχθρούς και σκότωσε ή έτρεψε σε φυγή όσους βρέ­θηκαν μπροστά του. Ο Ιωάννης Δαλμάτης, που βρέθηκε κι αυτός στο ίδιο μέρος, πολεμούσε με ηρωισμό σαν γενναίος στρατιώτης που ήταν. Ό­σοι βρέθηκαν στο πεδίο της μάχης θαύμασαν την τόλμη και την ανδρεία των εξαιρετικών εκείνων ανδρών. Οι επιθέσεις επαναλήφθηκαν δύο και τρεις φορές, μέχρι που κατάφεραν να τρέψουν τους απίστους σε φυγή, να σκοτώσουν πολλούς και να γκρεμίσουν άλλους κάτω από τα τείχη. Οι στρατιώτες μας πολέμησαν με μεγάλη γενναιότητα και στο τέλος έπεσαν νεκροί, αφού προηγουμένως είχαν προξενήσει τεράστιες απώλειες στους ε­χθρούς. Πολλοί άλλοι σκοτώθηκαν επίσης κοντά στην Πύλη του Αγίου Ρωμανού, όπου οι εχθροί είχαν στήσει τη μεγάλη ελέπολη και το φοβερό κανόνι, με τα οποία γκρέμισαν τα τείχη και κατάφεραν να πρωτομπούν στην πόλη. Τη στιγμή εκεί­νη εγώ δε βρισκόμουν κοντά στον αυτοκράτορα και δεσπότη μου, επειδή είχα πάει να επιθεωρήσω ένα άλλο σημείο της πόλης, σύμφωνα με τη διατα­γή του.

Όταν μπήκαν οι εχθροί στην Πόλη, έδιωξαν τους χριστιανούς που είχαν απομείνει στα τείχη με τηλεβόλα, βέλη, ακόντια και πέτρες. Έτσι έγι­ναν κύριοι ολόκληρης της Κωνσταντινούπολης, εκτός των πύργων του Βασιλείου, του Λέοντος και του Αλεξίου, τους οποίους κρατούσαν οι ναύ­τες από την Κρήτη που πολέμησαν από τις 6 μέχρι τις 8 το απόγευμα και σκότωσαν πολλούς Τούρ­κους. Βλέποντας το πλήθος των εχθρών που είχαν κυριεύσει την πόλη, δεν ήθελαν να παραδοθούν αλλά έλεγαν ότι προτιμούσαν να πεθάνουν παρά να ζήσουν. Κάποιος Τούρκος ειδοποίησε τότε το σουλτάνο για την ηρωική άμυνά τους κι εκείνος συμφώνησε να τους επιτρέψει να φύγουν με το πλοίο και όλα τα πράγματα που είχαν μαζί τους. Παρά τις υποσχέσεις του όμως, ο σουλτάνος με πολύ κόπο κατάφερε να τους πείσει να αφήσουν τους πύργους και να φύγουν. Δύο αδέρφια, οι Ιταλοί Παύλος και Τρωίλος, πολέμησαν με γεν­ναιότητα μαζί με αρκετούς άλλους στη θέση που είχαν αναλάβει. Κατά τη διάρκεια του αγώνα τους σκοτώθηκαν πολλοί κι από τις δυο πλευρές. Σε μια στιγμή ο Παύλος είδε τους εχθρούς μέσα στην πόλη και είπε στον αδερφό του: «Χάθηκαν τα πά­ντα. Κρύψου ήλιε και θρήνησε γη. Η Πόλη έπεσε. Ανώφελο πια να πολεμάμε. Ας κοιτάξουμε τουλά­χιστον να σωθούμε εμείς οι ίδιοι».

Έτσι οι Τούρκοι έγιναν κύριοι της Κωνσταντι­νούπολης την Τρίτη 29 Μαΐου 1453, στις δυόμισι το μεσημέρι. Άρπαζαν και αιχμαλώτιζαν όσους έβρισκαν μπροστά τους, έσφαζαν όσους επιχει­ρούσαν να αντισταθούν και σε ορισμένα μέρη δε διακρινόταν η γη από τα πολλά πτώματα που ήταν πεσμένα κάτω. Το θέαμα ήταν φρικτό. Παντού ακούγονταν θρήνοι και παντού γίνονταν αρπαγές γυναικών όλων των ηλικιών. Αρχόντισσες, νέες κοπέλες και καλόγριες σέρνονταν από τα μαλλιά έξω από τις εκκλησίες όπου είχαν καταφύγει, ενώ έκλαιγαν και οδύρονταν. Ποιος μπορούσε να πε­ριγράψει τα κλάματα και τις φωνές των παιδιών ή τη βεβήλωση των ιερών εκκλησιών; Το άγιο σώμα και αίμα του Χριστού χυνόταν στη γη. Οι Τούρκοι άρπαζαν τα ιερά σκεύη, τα έσπαζαν ή τα κρατού­σαν για λογαριασμό τους. Το ίδιο έκαναν και με τα ιερά αναθήματα. Ποδοπατούσαν τις άγιες εικό­νες, τους αφαιρούσαν το χρυσάφι, το ασήμι και τους πολύτιμους λίθους, και έφτιαχναν με αυτές κρεβάτια και τραπέζια. Άλλοι στόλιζαν τα άλογα τους με τα χρυσοΰφαντα μεταξωτά άμφια των ιε­ρέων και άλλοι τα έκαναν τραπεζομάντιλα. Άρπαζαν τα πολύτιμα μαργαριτάρια από τα άγια κει­μήλια, καταπατούσαν τα ιερά λείψανα των αγίων και, σαν πραγματικοί πρόδρομοι του διαβόλου, έκαναν αμέτρητα ανοσιουργήματα, που μόνο το θρήνο μπορούν να προκαλέσουν. Χριστέ, βασιλιά μου, οι αποφάσεις Σου ξεπερνάνε το μυαλό του ανθρώπου!

Μέσα στην απέραντη εκκλησία της Α­γίας Σοφίας, τον επίγειο ουρανό, το θρόνο της δόξας του Θεού, το άρμα των Χερουβείμ, το θείο δημιούργημα, το αξιοθαύμαστο κατασκεύασμα, το στολίδι της γης, τον ωραιότερο από όλους τους ναούς, έβλεπε κανείς τους Τούρκους να τρώνε και να πίνουν στο Ιερό Βήμα και στην Αγία Τρά­πεζα ή να ασελγούν πάνω σε γυναίκες, νέες κοπέ­λες και μικρά παιδιά. Ποιος μπορούσε να μείνει ασυγκίνητος και να μη θρηνήσει για την άγια εκ­κλησία μας; Όλοι πονούσαν από το κακό που έβλε­παν. Στα σπίτια θρήνοι και κλάματα, στους δρό­μους οδυρμοί, στις εκκλησίες αντρικές κραυγές πόνου, γυναικεία μοιρολόγια, βαρβαρότητες, φό­νοι και βιασμοί. Οι ευγενείς ατιμάζονταν και οι πλούσιοι έχαναν τις περιουσίες τους. Σε όλες τις πλατείες και τις γωνιές της πόλης γίνονταν αμέ­τρητα κακουργήματα. Κανένα μέρος ή καταφύγιο δε γλίτωσε από την έρευνα και τη βεβήλωση. Οι άπιστοι έσκαψαν κήπους και γκρέμισαν σπίτια για να βρουν χρήματα ή κρυμμένους θησαυρούς. Όσα βρήκαν, τα πήραν για να χορτάσουν την απληστία τους. Χριστέ, βασιλιά μου, γλίτωσε από τη θλίψη και τον πόνο όλες τις πόλεις και τις χώρες όπου κατοικούν χριστιανοί.

Την τρίτη μέρα μετά την άλωση ο σουλτάνος έδωσε εντολή να γίνουν γιορτές και πανηγύρια για τη μεγάλη νίκη, και διέταξε να βγουν έξω ελεύθερα και άφοβα όσοι ήταν κρυμμένοι σε διά­φορα μέρη της Πόλης, μικροί και μεγάλοι. Διέταξε επίσης να γυρίσουν στα σπίτια τους όσοι είχαν φύγει εξαιτίας του πολέμου και να ζήσουν εκεί όπως πριν, σύμφωνα με το δίκαιο και τη θρησκεία τους. Ακόμα, έδωσε διαταγή να εκλέξουν πα­τριάρχη σύμφωνα με τα έθιμα τους. αφού ο προη­γούμενος πατριάρχης είχε πεθάνει. Οι αρχιερείς και οι ελάχιστοι άλλοι κληρικοί και λαϊκοί που έτυχε να βρίσκονται στην πόλη διάλεξαν για το αξίωμα αυτό το Γεώργιο Σχολάριο, που ήταν έ­νας πολύ καλλιεργημένος πολίτης, τον οποίο χει­ροτόνησαν πατριάρχη και τον ονόμασαν Γεννά­διο.

Οι χριστιανοί αυτοκράτορες συνήθιζαν να χα­ρίζουν στο νέο πατριάρχη μια χρυσή ράβδο στο­λισμένη με πολύτιμους λίθους και μαργαριτάρια, καθώς και ένα άλογο με πολυτελή βασιλική σέλα και κάλυμμα από άσπρο και χρυσό ύφασμα. Ο πατριάρχης έβγαινε από τα ανάκτορα μαζί με όλα τα μέλη της συγκλήτου και πήγαινε στο πα­τριαρχείο κάτω από τις επευφημίες του πλήθους.

Η χειροτονία του γινόταν από τους αρχιερείς, ό­πως όριζε η Εκκλησία και ο νόμος. Ο μελλοντικός πατριάρχης έπαιρνε τη ράβδο από τα χέρια του αυτοκράτορα με τον τρόπο που αναφέρουμε στη συνέχεια.



Ο αυτοκράτορας καθόταν στο θρόνο, οι συγκλητικοί στέκονταν γύρω του ασκεπείς και ο μέγας πρωτοπαπάς του παλατιού άρχιζε την τε­λετή με το «Ευλογητός ο Θεός». Ύστερα έλεγε μια σύντομη ευχή και ο μεγάλος δομέστικος έψελνε το «Όπου γαρ βασιλέως παρουσία». Ο λαμπαδάριος και η χορωδία συνέχιζαν με το «Νυν και αεί» και το «Ο βασιλεύς των ουρανών». Όταν τελείωνε και αυτό το τροπάριο, ο αυτοκράτορας σηκωνόταν κρατώντας τη ράβδο στο δεξί του χέρι. Ο υποψή­φιος πατριάρχης πλησίαζε με το μητροπολίτη Καισαρείας στα δεξιά του και το μητροπολίτη Ηράκλειας στα αριστερά, έκανε τρεις μετάνοιες μπροστά σε όλους και μετά πλησίαζε τον αυτοκρά­τορα για να προσκυνήσει, όπως ήταν η συνήθεια. Ο αυτοκράτορας ύψωνε λίγο τη ράβδο και έλεγε: «Η Αγία Τριάς, η την εμήν βασιλείαν δωρησαμένη, προχειρίζεταί σε εις πατριάρχην Νέας Ρώ­μης». Ο νέος πατριάρχης έπαιρνε την εκκλησια­στική εξουσία από τον αυτοκράτορα, τον οποίο ευχαριστούσε, και οι δύο χορωδίες έψελναν τρεις φορές το «Εις πολλά έτη, δέσποτα». Με τον τρόπο αυτό τελείωνε η τελετή. Ύστερα, κρατώντας κηροπήγια με λαμπάδες, ο πατριάρχης κατέβαινε από το διβάμβουλο στο προαύλιο του παλατιού και ανέβαινε στο άλογο το οποίο περίμενε στολισμέ­νο.

Θέλοντας λοιπόν και ο αχρείος σουλτάνος να κάνει, σαν βασιλιάς της Κωνσταντινούπολης, ό,τι έκαναν οι χριστιανοί αυτοκράτορες, προσκά­λεσε τον πατριάρχη να καθίσει, να φάει και να συζητήσει μαζί του. Μόλις εκείνος έφτασε στο παλάτι του, τον δέχτηκε με μεγάλη τιμή, συζήτησε μαζί του πολλή ώρα και του έδωσε αμέτρητες υ­ποσχέσεις. Όταν ήρθε η ώρα να φύγει, ο σουλτά­νος έβγαλε μια πολύτιμη ποιμαντορική ράβδο και τον παρακάλεσε να τη δεχτεί σαν δώρο. Ύστερα, θέλοντας και μη, ο πατριάρχης κατέβηκε μαζί του στην αυλή, όπου τον ανέβασε σε ένα άλογο που περίμενε έτοιμο και έδωσε εντολή στους άρχοντες της Αυλής του να τον συνοδέψουν με όλες τις τιμές. Πραγματικά οι αυλικοί, άλλοι μπροστά και άλλοι πίσω από τον πατριάρχη, τον συνόδε­ψαν μέχρι το σεπτό Αποστολείο, το οποίο είχε παραχωρήσει ο σουλτάνος για πατριαρχείο. Ο ά­θλιος όμως κράτησε τον περίλαμπρο ναό της Α­γίας Σοφίας, το υπέροχο κειμήλιο, τον επίγειο ου­ρανό και θαύμα της ανθρωπότητας, για να τον χρησιμοποιήσει σαν τόπο του δικού του προσκυνήματος. Όπως είπαμε προηγουμένως, ο θαυματουργός ναός των Βλαχερνών είχε πυρποληθεί. Ο πατριάρχης όμως έμεινε λίγο καιρό στο Αποστολείο επειδή σ' εκείνα τα μέρη είχαν απο­μείνει ελάχιστοι χριστιανοί και επιπλέον φοβόταν μήπως του συμβεί κανένα κακό μέσα στην ερημιά, αφού μια μέρα κάποιος αγαρηνός βρέθηκε σκοτω­μένος στο προαύλιο της εκκλησίας. Γι' αυτούς τους λόγους ζήτησε το μοναστήρι της Παμμακάρι­στου, το οποίο του δόθηκε για πατριαρχείο, δεδο­μένου ότι εκεί ζούσαν αρκετοί χριστιανοί. Έδωσε λοιπόν εντολή να μεταφερθούν οι μοναχές στο μοναστήρι του Αγίου Προφήτη και Προδρόμου Ιωάννη που βρισκόταν στα ανάκτορα του Τρού­λου, όπου είχε γίνει η Πενθέκτη Οικουμενική Σύ­νοδος στα χρόνια της βασιλείας του Ιουστινιανού Β' του Ρινοτμήτου. Εκείνη την εποχή ο Τρούλος ήταν ένα λαμπρό παλάτι στο βόρειο μέρος της Παμμακαρίστου.

Ο ασεβέστατος και εξολοθρευτής των χριστια­νών σουλτάνος, πονηρός και πανούργος σαν αλε­πού, δεν τα έκανε όλα αυτά από ευλάβεια ή από καλοσύνη, αλλά για να ακούσουν οι χριστιανοί τις υποσχέσεις του και να έρθουν να κατοικήσουν στην Κωνσταντινούπολη η οποία είχε ερημωθεί από το μακρόχρονο πόλεμο και προπάντων μετά την κατάληψη της από τους Τούρκους. Πραγματι­κά, μερικοί χριστιανοί ξαναγύρισαν στην πόλη, ενώ μετά από λίγο έφερε και αρκετούς αποίκους (που ονομάζονται σεργούνηδες στα τουρκικά) από τον Καφά της Τραπεζούντας, τη Σινώπη και το Ασπρόκαστρο. Έδωσε επίσης στον πατριάρχη ο­ρισμένα γραπτά διατάγματα με τη σουλτανική σφραγίδα και την υπογραφή του, ούτως ώστε κανένας να μην τον ενοχλεί ή να του φέρνει αντιρρή­σεις. Με τα διατάγματα αυτά ο πατριάρχης θα έμενε για πάντα ανενόχλητος, αφορολόγητος και ασφαλισμένος από κάθε κίνδυνο, τόσο ο ίδιος όσο και οι διάδοχοί του, καθώς και οι υπόλοιποι ιερείς που βρίσκονταν κάτω από την εξουσία του ... 

Η ΠΟΛΙΣ ΕΑΛΩ
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΠΟΛΙΟΡΚΙΑΣ ΚΑΙ Η ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΝΕΑ ΣΥΝΝΟΡΑ» - Α.Α.ΛΙΒΑΝΗ
ΑΘΗΝΑ 1993

Γεώργιος Φραντζής

ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΕΡΝΤΟΓΑΝ 2017

Egypt: Gunmen attack bus carrying Coptic Christians, killing 26

Δεκάδες νεκρούς και τραυματίες άφησε πίσω της η νέα επίθεση κατά των Κοπτών της Αιγύπτου.
Μεταξύ των θυμάτων και πολλά παιδιά.

Την Παρασκευή, ένοπλοι έστησαν ενέδρα και άνοιξαν πυρ εναντίον λεοφωρείων που μετέφεραν πιστούς στο μοναστήρι του Αγίου Σαμουήλ.

Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, οι ένοπλοι, που είχαν καλυμμένα τα πρόσωπά τους, έκλεισαν το δρόμο με τρία οχήματα, αναγκάζοντας τα λεωφορεία να σταματήσουν και στη συνέχεια τα γάζωσαν.

Ο τελευταίος επίσημος απολογισμός έκανε λόγο για 26 νεκρούς και 25 τραυματίες.

Η επίθεση σημειώθηκε στην επαρχία Μίνια.

Προστίθεται στον μακρύ κατάλογο των χτυπημάτων κατά των Κοπτών της Αιγύπτου, που μετρούν τουλάχιστον 70 νεκρούς, τους τελευταίους έξι μήνες.

Ο Αιγύπτιος Πρόεδρος Αμπντέλ Φατάχ Αλ Σίσι συγκάλεσε έκτακτη σύσκεψη των υπηρεσιών ασφαλείας για την αντιμετώπιση του νέου χτυπήματος.

Earthquakes make gold veins in an instant

Pressure changes cause precious metal to deposit each time the crust moves.

Scientists have long known that veins of gold are formed by mineral deposition from hot fluids flowing through cracks deep in Earth’s crust. But a study published today in Nature Geoscience1 has found that the process can occur almost instantaneously — possibly within a few tenths of a second.

The process takes place along ‘fault jogs’ — sideways zigzag cracks that connect the main fault lines in rock, says first author Dion Weatherley, a seismologist at the University of Queensland in Brisbane, Australia.

When an earthquake hits, the sides of the main fault lines slip along the direction of the fault, rubbing against each other. But the fault jogs simply open up. Weatherley and his co-author, geochemist Richard Henley at the Australian National University in Canberra, wondered what happens to fluids circulating through these fault jogs at the time of the earthquake.

What their calculations revealed was stunning: a rapid depressurization that sees the normal high-pressure conditions deep within Earth drop to pressures close to those we experience at the surface.

For example, a magnitude-4 earthquake at a depth of 11 kilometres would cause the pressure in a suddenly opening fault jog to drop from 290 megapascals (MPa) to 0.2 MPa. (By comparison, air pressure at sea level is 0.1 MPa.) “So you’re looking at a 1,000-fold reduction in pressure,” Weatherley says.

Flash in the pan

When mineral-laden water at around 390 °C is subjected to that kind of pressure drop, Weatherley says, the liquid rapidly vaporizes and the minerals in the now-supersaturated water crystallize almost instantly  — a process that engineers call flash vaporization or flash deposition. The effect, he says, “is sufficiently large that quartz and any of its associated minerals and metals will fall out of solution”.

Eventually, more fluid percolates out of the surrounding rocks into the gap, restoring the initial pressure. But that doesn’t occur immediately, and so in the interim a single earthquake can produce an instant (albeit tiny) gold vein.

Big earthquakes will produce bigger pressure drops, but for gold-vein formation, that seems to be overkill. More interesting, Weatherley and Henley found, is that even small earthquakes produce surprisingly big pressure drops along fault jogs.

“We went all the way to magnitude –2,” Weatherley says — an earthquake so small, he adds, that it involves a slip of only about 130 micrometres along a mere 90 centimetres of the fault zone. “You still get a pressure drop of 50%,” he notes.

That, Weatherley adds, might be one of the reasons that the rocks in gold-bearing quartz deposits are often marbled with a spider web of tiny gold veins. “You [can] have thousands to hundreds of thousands of small earthquakes per year in a single fault system,” he says. “Over the course of hundreds of thousands of years, you have the potential to precipitate very large quantities of gold. Small bits add up.”

Weatherley says that prospectors might be able to use remote sensing techniques to find new gold deposits in deeply buried rocks in which fault jogs are common. “Fault systems with lots of jogs can be places where gold can be distributed,” he explains.

But Taka’aki Taira, a seismologist at the University of California, Berkeley, thinks that the finding might have even more scientific value. That’s because, in addition to showing how quartz deposits might form in fault jogs, the study reveals how fluid pressure in the jogs rebounds to its original level — something that could affect how much the ground moves after the initial earthquake.

“As far as I know, we do not yet incorporate fluid-pressure variations into estimates of aftershock probabilities,” Taira says. “Integrating this could improve earthquake forecasting.”

He thought this future was four hundred years away, but the so-called “hydrogen economy” may arrive a lot sooner thanks to a recent burst of innovations in hydrogen generation, storage, transport and use.

Nearly a century ago, British scientist JB Haldane saw an energy future in which wind power would be used to generate hydrogen; a fuel he described as, weight-for-weight, the most efficient known method of storing energy.


He thought this future was four hundred years away, but the so-called “hydrogen economy” may arrive a lot sooner thanks to a recent burst of innovations in hydrogen generation, storage, transport and use. And it could open a new energy export market for Australia.

Hydrogen itself isn’t actually a fuel – it’s an energy carrier.

The gas is produced by splitting water molecules into hydrogen and oxygen by the electricity-driven process electrolysis. That hydrogen is then condensed under pressure and at very low temperatures into a liquid, which can be used in much the same way as petrol and diesel, or it can be used in fuel cells to generate electricity.

The conversion of that solar, wind or water energy into liquid hydrogen also enables it to be transported to where it is needed, which in most countries in the world is a reasonable distance away from where the energy is generated in the first place.

Hydrogen’s greatest asset is its potential to be the ultimate source of clean energy.

“The ability of hydrogen is it does not emit carbon dioxide when it is burned,” says Prof Dongke Zhang, director of the University of Western Australia’s energy centre. Therefore, if hydrogen can be produced using only energy from renewable sources, such as wind, solar, or hydro, then we don’t have to worry about carbon dioxide production at all.

The fortunes of hydrogen have waxed and waned over the past few decades. Interest first boomed in the 1970s in response to the oil crisis, then dropped as the crisis eased. Then the looming threat of climate change and peak oil drove a resurgence of interest in the early 2000s that – apart from a slowdown during the global financial crisis and Australia’s resources boom – has seen a concerted government and research focus on hydrogen.

As well as being a clean energy source, hydrogen also offers at least the same bang for buck as petroleum or diesel, says RMIT’s Prof John Andrews.

“In the automotive area, what hydrogen offers is a vehicle with a range equivalent to today’s petrol and diesel vehicles,” says Andrews. “For the five kilograms of hydrogen stored on board, there’s a range of up to 600km between refuelling.”

Hydrogen-fuelled cars have the added advantage of potentially taking a far shorter time to refuel – as little as five minutes with compressed high pressure gas – compared with an electric vehicle, which might need six to eight hours to recharge, he says.

Andrews also sees hydrogen being used to store excess electricity at the grid, or even the individual household, level. “So you have excess electricity fed into an electrolyser, produce hydrogen, compress it or store it in some way and then when you want to get the energy back you put it into a fuel cell and then back to the grid.”

“Hydrogen is a wonderful thing but we can’t just overnight change from burning natural gas to burning hydrogen, and we can’t stop our petrol and diesel cars and start to use hydrogen,” he says.

Using hydrogen on a large scale – either for electricity generation or transportation fuel – requires significant infrastructure investment; for example in hydrogen fuelling stations. Zhang points out that Australia’s geography and scattered population makes that an expensive prospect, at least for the time being.

Because of this, some are focusing on the perhaps more achievable prospect of Australia becoming an exporter of energy in the form of hydrogen. Dr Michael Dolan, principal research scientist at CSIRO, says this is an attractive scenario because Australia has such an enormous capacity to generate renewable energy compared to a country like Japan, which has limited free land and sunshine.

“Somewhere like the Pilbara, for example, is considered the world’s best solar resource in terms of the intensity of the sunlight and the fact that it’s never cloudy,” Dolan says. “That means you can potentially set up a big solar farm there, or wind farms along the coast, or even hydro from Tasmania, then you need to get that renewable energy to Japan.”

Hydrogen can serve as an “energy vector” to transport solar photovoltaic energy from the Pilbara to the fuel tank of a hydrogen-powered car on the streets of Tokyo.

But there is still the challenge of getting the hydrogen to Japan. One option is to compress it into liquid form, but this requires the gas to be cooled to around -250C, which is energy intensive.

Another option is to combine the hydrogen with nitrogen to make ammonia. It’s a technique that is well-established, and has been done on an industrial scale for nearly a century, Dolan says. Ammonia can be compressed into a liquid at much more moderate temperatures, and is relatively easy to transport. Indeed in January 2017, Australia and Japan announced safety standards for shipping liquid hydrogen in bulk for the first time.

What was missing – until recently – was the technology to extract the hydrogen back out of the ammonia at the other end of the export equation. However CSIRO recently announced the establishment of a pilot plant to test technology that can refine a 100% pure stream of hydrogen from gasified ammonia using a metal membrane.

The pilot will start by generating just five kilograms of hydrogen a day from ammonia, but it is hoped this proof of concept will be the last link in the chain exporting Australian sunshine to Japanese, Korean or even European shores.

Anarchists attack the riot police outside the greek parliament (Athens, Greece – 17 May 2017)

“We won’t live like slaves - The only lost battles are the ones that they have not been given”.

On Wednesday 17 May 2017 thousands of people joined the general strike protests all over Greece, against the new harsh financial measures of 4.9 billion euros incorporated in the 4th Memorandum signed by the greek government, aimed once again against the lower income classes rather, than the banks and the wealthy.

The self proclaimed left government of SYRIZA in co-operation with the right wing party of ANEL have unleashed a new class war, this time specifically aimed against people with disability and pensioners that have worked all their lives and paid their share under the false notion -as it seems- that during the time when they will be most vulnerable, they would have free public health services and subsidies that would help them get by. On the contrary after 23(!) severe cuts in pensions and allowances during the 8 years of the financial crisis in Greece (amounting to more than 50 billion euros in pension and allowances cuts during the last 7 years), that has forced people to live like beggars, a further 18% cut will be imposed on pensions under the 4th Memorandum being voted in the greek parliament these days and a “freezing” of even the slightest raise in pensions until 2022.

And as if a life with no future wasn’t enough, the streets of Athens have been filled with thousands of riot policemen to impose fear on people daring to protest during the general strike of 17 May 2017. Thus, during the protest in Athens anarchists attacked the riot police brigades in Syntagma Square around the greek parliament, whilst inside politicians were discussing the new harsh financial measures to be imposed on the people, without the people. More protests will take place tomorrow 18 May during the voting of the measures in the greek parliament.

Επιθέσεις στον κυβερνοχώρο και σε υπολογιστές

Μια σειρά από επιθέσεις χάκερ ιό κρυπτογράφησης έπεσε σε υπολογιστές σε όλο τον κόσμο. Κάτω από την επίθεση ήταν 74 χώρες, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, την Κίνα, τη Ρωσία, την Ισπανία, Ηνωμένο Βασίλειο και την Ταϊβάν.



Ο διάσημος ειδικός σε θέματα ασφαλείας της εταιρείας στον κυβερνοχώρο Avast από Jakub Kroustek δήλωσε στο Twitter ότι ο κόσμος έχει μολυνθεί με περισσότερους από 36 χιλιάδες υπολογιστές, και το μεγαλύτερο αριθμό των περιπτώσεων WannaCry ιού καταγράφηκε στη Ρωσία και την Ταϊβάν.



Σύμφωνα με το BBC, οι περιπτώσεις λοίμωξης έχουν καταγραφεί σε 74 χώρες. Επιθέσεις χάκερ επηρεάσει τόσο τους απλούς χρήστες του Διαδικτύου και των υπηρεσιών έκτακτης ανάγκης του υπολογιστή και τα νοσοκομεία.



Το επίθεμα, το οποίο επιτρέπει την εξάλειψη της ευπάθειας για τον ιό WannaCry, κυκλοφόρησε από τη Microsoft το Μάρτιο, αλλά δεν είναι όλα έχουν κατεβάσει την ενημέρωση.






Σύμφωνα με το BBC , στο Ηνωμένο Βασίλειο ο ιός μολύνθηκαν με τους υπολογιστές του συστήματος υγειονομικής περίθαλψης. Στην Ισπανία, από τις επιθέσεις χάκερ που υπέστη μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες Telefonica, και ΗΠΑ την επίθεση υπέστη τη μεγαλύτερη ταχυδρομική υπηρεσία FedEx.




Ο εμπειρογνώμονας anti-virus «Kaspersky Lab» Anton Ιβανόφ είπε στην ιστοσελίδα του τηλεοπτικού σταθμού «Star» από τα μέτρα προστασίας κατά της παγκόσμιας ιό κρυπτογράφησης, οι χρήστες επίθεση σε 74 χώρες σε όλο τον κόσμο.



«Tu επίθεση, που βλέπουμε τώρα, με τη βοήθεια της εξάπλωσης κακόβουλου λογισμικού-κωδικοποιητή της, η οποία είναι σημαντική, και κρυπτογραφεί τα δεδομένα για τους χρήστες. Κατά συνέπεια, μετά από αυτό υπάρχουν πληροφορίες σχετικά με την εξαγορά, η οποία πρέπει να πληρώσετε για να αποκτήσετε πρόσβαση στα δεδομένα «, - είπε ο εμπειρογνώμονας.



Σύμφωνα με τον ίδιο, για την καταπολέμηση του ιού, θα πρέπει να εγκαταστήσετε τις πιο πρόσφατες ενημερώσεις για το λειτουργικό σας σύστημα, καθώς επίσης και «να χρησιμοποιούν λύσεις ασφαλείας με ένα στοιχείο ανίχνευσης της συμπεριφοράς, η οποία επιτρέπει τέτοιου είδους επιθέσεις αποκρούστηκαν με επιτυχία.»





Όπως είπε ο Ιβανόφ, τώρα η εταιρεία «Kaspersky Lab» εργάζεται σκληρά για να επιστρέψει στους θιγόμενους χρήστες ελεύθερη πρόσβαση στα δεδομένα.



«Από τη στιγμή που η απόφαση αυτή θα είναι δυνατή, θα σας ενημερώσουμε γι 'αυτό», - κατέληξε ο εμπειρογνώμονας.

Ιός WannaCry, να πάρει στον υπολογιστή του χρήστη, κρυπτογραφεί τα αρχεία έτσι ώστε ο χρήστης να μην μπορεί να έχει πρόσβαση. Ανακτήσει την πρόσβαση στα αρχεία, όταν χάκερς υπόσχεση πληρωμής εξαγοράς, η οποία πρέπει να αποσταλούν Bitcoin πορτοφόλι.

The X-37B is the newest and most advanced re-entry spacecraft.

The X-37B Orbital Test Vehicle mission 4 (OTV-4), the Air Force’s unmanned, reusable space plane, landed at NASA’s Kennedy Space Center Shuttle Landing Facility May 7, 2017.

«Today marks an incredibly exciting day for the 45th Space Wing as we continue to break barriers», said Brigadier General Wayne Monteith, the 45th SW commander. «Our team has been preparing for this event for several years, and I am extremely proud to see our hard work and dedication culminate in today’s safe and successful landing of the X-37B».

The OTV-4 conducted on-orbit experiments for 718 days during its mission, extending the total number of days spent on-orbit for the OTV program to 2,085 days.

«The landing of OTV-4 marks another success for the X-37B program and the nation», said Lieutenant Colonel Ron Fehlen, X-37B program manager. «This mission once again set an on-orbit endurance record and marks the vehicle’s first landing in the state of Florida. We are incredibly pleased with the performance of the space vehicle and are excited about the data gathered to support the scientific and space communities. We are extremely proud of the dedication and hard work by the entire team».

The X-37B is the newest and most advanced re-entry spacecraft. Managed by the Air Force Rapid Capabilities Office, the X-37B program performs risk reduction, experimentation and concept of operations development for reusable space vehicle technologies.

«The hard work of the X-37B OTV team and the 45th Space Wing successfully demonstrated the flexibility and resolve necessary to continue the nation’s advancement in space», said Randy Walden, the director of the Air Force Rapid Capabilities Office. «The ability to land, refurbish, and launch from the same location further enhances the OTV’s ability to rapidly integrate and qualify new space technologies».

The Air Force is preparing to launch the fifth X-37B mission from Cape Canaveral Air Force Station, Florida, later in 2017.

General Characteristics

Primary Mission	Experimental test vehicle
Prime Contractor	Boeing
Height	9 feet, 6 inches/2.9 meters
Length	29 feet, 3 inches/8.9 meters
Wingspan	14 feet, 11 inches/4.5 meters
Launch Weight	11,000 pounds/4,990 kilograms
Power	Gallium Arsenide Solar Cells with lithium-Ion batteries
Launch Vehicle	United Launch Alliance Atlas V (501)

6-hour-old baby girl in Odisha is rescued by local villagers after being buried alive

The area where she was discovered is one of many impoverished states where families hope for sons and go to any lengths possible to avoid having to raise a daughter.

Chief medical officer Jajpur district Fanindra Kumar Panigrahi told AFP: ‘She is doing fine and all her parameters are normal. She is a full term baby, weighing around 2.5 kg.

‘Her umbilical cord was intact and body was still covered with vernix.’

A witness who helped with the rescue, Alok Rout, said: ‘It was a little kid who first saw the feet of the child buried under a compost dump in a field.

‘Later we rushed to the spot and rescued the newborn girl.’

He said a group helped rescue the girl who was found with her face covered with a piece of cloth.

Hospital staff have named the girl Dharitri, a Sanskrit word meaning ‘the earth’.

The girl will be handed over to the state-run child welfare committee after she is discharged from the Dharmasala hospital.

Police told AFP they suspect the newborn was either abandoned by her parents because of her gender or the mother had been an unmarried woman.

Local police officer Jyoti Prakash Panda said: ‘We are trying to track the parents of the girl. Chances are it was a case of female feticide and it is clear that the accused wanted to kill her.’

Police Inspector Amitabh Mohapatra added: ‘A case has been lodged against the unidentified parents of the child and family members. An investigation is on to find out where the child was born and under which circumstances it was buried.’

India is struggling to bridge the sex ratio gap with tough laws as the country fares badly with 940 females for every 1,000 males, according to the last official census in 2011.

Earlier this month police recovered 19 female fetuses from a sewer in western Maharashtra state and accused a doctor of illegally aborting them for parents desperate for a boy.

On Monday a female fetus was found buried near a sewer in New Delhi after dogs were spotted digging the earth around it.

India banned prenatal sex determination to stop its misuse, although the tests are still thought to be common, particularly in poor rural areas.

A 2011 study in the British medical journal The Lancet found that up to 12 million girls had been aborted in the last three decades in India.

Hospital staff have named the girl Dharitri, a Sanskrit word meaning ‘the earth’