Plasma Rockets & Solar Storms

Join a small team of rocket designers as they open a window into the future of space travel. Stirring music from Digital Republic.

Modern science has linked polar light shows, called auroras, to vast waves of electrified gas hurled in our direction by the sun. Today, researchers from a whole new generation see this dynamic substance, plasma, as an energy source that may one day fuel humanity's expansion into space. What can we learn, and how far can we go, by tapping into the strange and elusive fourth state of matter?

Since the dawn of rocketry, we've relied on the same basic technology to get us off the ground. Fill a cylinder with volatile chemicals, then ignite them in a controlled explosion. The force of the blast is what pushes the rocket up. Nowadays, chemical rockets are the only ones with enough thrust to overcome Earth's gravity and carry a payload into orbit. But they are not very efficient.

The heavier the payload, the more fuel a rocket needs to lift it into space. But the more fuel a rocket carries, the more fuel it needs. For long-range missions, most spacecraft rely on their initial launch speed to essentially coast to their destination. Flight planners often design routes that give the craft a gravity assist by sending it around the moon or another planet. One small cadre of scientists believes it has a quicker and more efficient way to get around in space. 

Dr. Ben Longmier and his team from the University of Michigan have traveled to Fairbanks, Alaska to play a small part in a much larger push to revolutionize space travel and exploration. 

The team plans to use helium balloons to send components of a new type of rocket engine to an altitude of over 30 kilometers, above 99% of Earth's atmosphere. The purpose is to test these components within the harsh environment of space. While astronauts train to live and work in zero gravity, or to move around in bulky space suits, these would-be space explorers are preparing to negotiate some of Earth's harshest environments. 

Once they launch their payload, they have to retrieve it wherever it comes down in Alaska's vast snowy wilderness. The idea they are pursuing is nothing short of revolutionary. It's a type of rocket that promises far greater gas mileage than other rockets, and enough power to reach distant targets. It runs on the same fuel that nature uses, literally, to power the universe: plasma.

Baby Killer Whale Born on Valentine's Day

HD STARS

This is the third installment of Chile Chill, a type of video designed to offer a calm experience of the Chilean night sky and ESO's observing sites, undisturbed by facts or narration. In this episode we are treated to stunning views of the Atacama Desert, including the conical volcano Licancabur and slow moonrises over the Andes.

STRIP DANCE - Cinthia Fernandez (Abbey Diaz) - Dancing With The Stars Ar...

ΑΙΣΧΟΣ!!!

Peter Frampton - Can't Take That Away (Live In Detroit) ~ 1080p HD

Filmed in high definition on 17 July 1999 at Pine Knob Amphitheatre in Detroit, Michigan, "Live In Detroit" captures a classic Peter Frampton performance that has become well established as a fan's favourite. The show features tracks from across Frampton's extensive and highly successful career. 

Videos managed by Storyful on YouTube (λίστα αναπαραγωγής)

Skyfall: Hundreds injured as meteorite wreaks havoc in Russia's Urals

ΜΕΤΕΩΡΙΤΗΣ ΠΕΦΤΕΙ ΣΕ ΡΩΣΙΑ

ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΠΕΤΡΟΥΛΑ ΕΝ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΕ ΚΑΙ ΕΦΥΓΕ  ΕΧΤΕΣ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΓΥΡΩ ΣΤΑ 45 ΜΕΤΡΑ.
ΑΥΤΟΣ ΠΡΟΛΑΒΕ ΝΑ ΔΙΑΛΥΘΗ ΣΤΗΝ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ ΒΙΝΤΕΟ

ΦΑΝΤΑΣΤΗΤΕ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΙΣΩΣ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΗ 100.000 ΤΕΤΡΑΓΩΝΙΚΑ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ ΔΗΛΑΔΗ ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΟΣΟ Η ΕΛΛΑΔΑ

Τα ουράνια σώματα, η πτώση των οποίων παρατηρήθηκε την Τετάρτη στα Ουράλια, στη ρωσική περιοχή του Βόλγα, καθώς και στο Καζαχστάν, ήταν θραύσματα μετεωρίτη που εξερράγη στον ουρανό. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, ο μετεωρίτης είχε διάμετρο μερικά μέτρα, ζύγιζε περίπου 10 τόνους και έτρεχε προς τη Γη με ταχύτητα 15-20 χλμ. το δευτερόλεπτο.

Στα πυκνά στρώματα της ατμόσφαιρας το ουράνιο σώμα διασπάστηκε σε μικρά κομμάτια. Χάρη σ΄ αυτό δεν υπήρξαν νεκροί και σοβαρές καταστροφές, πιστεύουν οι επιστήμονες.

Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, στην αρχή ο ουρανός φωτίστηκε από μια έντονη λάμψη φωτός, μετά ακούστηκε έκρηξη και στον ουρανό εμφανίστηκε μια φωτισμένη σφαίρα, που άφησε πίσω της ένα πλατύ άσπρο ίχνος. Από το κύμα του αέρα από την έκρηξη έσπασαν οι τζαμαρίες πολλών κτηρίων. Τα θραύσματα του μετεωρίτη εν μέρει κατάστρεψαν τον τοίχο και τη σκεπή ενός εργοστασίου της πόλης Τσελιάμπινσκ. Ζημιές υπέστησαν και οι ηλεκτροφόρες γραμμές. Πάνω από 500 άνθρωποι ζήτησαν ιατρική περίθαλψη, βασικά με κοψίματα και μώλωπες.

Αν ο μετεωρίτης ήταν πιό στερεός και μεγαλύτερος, τα θύματα και οι καταστροφές θα ήταν πολύ μεγαλύτερες. Απλώς φανήκαμε τυχεροί, θεωρεί ο εμπειρογνώμονας του Ρωσικού Ινστιτούτου Αστρονομίας Ντμίτρι Βίμπε:

Το ηλιακό σύστημα είναι γεμάτο από ύλη. Εκτός των πλανητών σ΄ αυτό υπάρχουν και πολύ μικρότερα σώματα, οι διαστάσεις των οποίων μπορούν να ανέρχονται σε εκατοντάδες χλμ., ενώ άλλα μπορεί να έχουν διάμετρο κυριολεκτικά μερικών μέτρων. Φυσικά, αυτά τα σώματα κατά περιόδους συγκρούονται και μεταξύ τους, και με πλανήτες, συμπεριλαμβανομένης της Γης. Όταν ένα τέτοιο σώμα εισέρχεται στην ατμόσφαιρα της Γης, η ταχύτητά του είναι πολύ μεγάλη και ανέρχεται σε δεκάδες χλμ. το δευτερόλεπτο. Κατά την τροχοπέδησή του στη γήινη ατμόσφαιρα θερμαίνεται πάρα πολύ, αρχίζει να εξατμίζεται και εκλύεται πολύ μεγάλη ενέργεια. Αν το σώμα έχει μικρό μέγεθος, μπορεί να διαλυθεί πλήρως και αυτή η διάλυση μπορεί να φαίνεται από τη Γη σαν έκρηξη. Και τα τεμάχια, τα οποία δεν διαλύθηκαν ολοσχερώς μετά τη διέλευση μέσα από την ατμόσφαιρα, πέφτουν και ακριβώς εκείνη τη στιγμή αρχίζουν να ονομάζονται μετεωρίτες.