Κοινή δήλωση Πάπα Φραγκίσκου και Οικουμενικού Πατριάρχη για τον διάλογο των Εκκλησιών και την ανάγκη στήριξης των Χριστιανών στη Μ.Ανατολή
γραφείο ειδήσεων Amen.gr
30 Νοεμβρίου 2014, 13:40
372 αναγνώσεις
Ακολουθεί η κοινή δήλωση που υπέγραψαν στην Αίθουσα του Θρόνου ο Πάπας Φραγκίσκος και ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος:
Ἡμεῖς, ὁ Πάπας Φραγκίσκος καί ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, ἐκφράζομεν τήν βαθεῖαν πρός τόν Θεόν εὐγνωμοσύνην μας διά τήν δωρεάν τῆς νέας ταύτης συναντήσεώς μας, ἡ ὁποία μᾶς παρέχει τήν δυνατότητα, παρουσίᾳ τῶν μελῶν τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου, τοῦ κλήρου καί τῶν πιστῶν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, νά ἑορτάσωμεν ἀπό κοινοῦ τήν ἑορτήν τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου τοῦ Πρωτοκλήτου καί αὐταδέλφου τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου. Ἡ μνήμη τῶν Ἀποστόλων, οἱ ὁποῖοι ἐκήρυξαν τήν καλήν ἀγγελίαν τοῦ Εὐαγγελίου εἰς τόν κόσμον διά τοῦ κηρύγματος καί τῆς μαρτυρίας τοῦ μαρτυρίου των, ἐνισχύει ἐντός ἡμῶν τήν ἐπιθυμίαν νά συνεχίσωμεν τήν κοινήν ἡμῶν πορείαν πρός τήν ὑπέρβασιν, ἐν ἀγάπῃ καί ἀληθείᾳ, τῶν ἐμποδίων, τά ὁποῖα μᾶς διαιροῦν.
Κατά τήν εὐκαιρίαν τῆς συναντήσεώς μας εἰς Ἱεροσόλυμα τόν παρελθόντα Μάϊον, κατά τήν ὁποίαν ἐμνήσθημεν τοῦ ἱστορικοῦ ἐναγκαλισμοῦ τῶν ἀοιδίμων προκατόχων ἡμῶν Πάπα Παύλου Ϛ’ καί Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Ἀθηναγόρου, ὑπεγράψαμεν κοινήν δήλωσιν. Σήμερον, κατά τήν εὐτυχῆ νέαν ταύτην ἀδελφικήν ἡμῶν συνάντησιν, ἐπιθυμοῦμεν νά ἐπαναβεβαιώσωμεν τάς κοινάς ἡμῶν προθέσεις καί ἀνησυχίας.
Ἐκφράζομεν τήν εἰλικρινῆ καί σταθεράν ἀποφασιστικότητά μας, ὑπακούοντες εἰς τό θέλημα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, νά ἐντείνωμεν τάς προσπαθείας μας διά τήν προώθησιν τῆς πλήρους ἑνότητος ὅλων τῶν Χριστιανῶν καί, ὑπεράνω ὅλων, μεταξύ τῶν Καθολικῶν καί τῶν Ὀρθοδόξων. Ὡσαύτως, προτιθέμεθα νά στηρίξωμεν τόν θεολογικόν διάλογον, ὁ ὁποῖος ἤρχισεν ἀκριβῶς πρό τριάκοντα πέντε ἐτῶν ὑπό τοῦ Οἰκουμενικού Πατριάρχου Δημητρίου καί τοῦ Πάπα Ἰωάννου Παύλου Β’ ἐδῶ εἰς τό Φανάριον, καί ὁ ὁποῖος ἀσχολεῖται κατ’ αὐτάς μέ τά πλέον δύσκολα ζητήματα, τά ὁποῖα ἐσημάδευσαν τήν ἱστορίαν τῶν διαιρέσεών μας καί ἀπαιτοῦν προσεκτικήν καί λεπτομερῆ μελέτην. Πρός τόν σκοπόν αὐτόν παρέχομεν τήν διαβεβαίωσιν τῆς διαπύρου προσευχῆς μας ὡς Ποιμένων τῆς Ἐκκλησίας, ζητοῦντες ἀπό τούς πιστούς μας νά ἑνώσουν τάς προσευχάς των μέ τάς ἰδικάς μας «ἵνα πάντες ἕν ὦσιν, ἵνα ὁ κόσμος πιστεύσῃ» (Ἰω. ιζ΄, 21).
Ἐκφράζομεν τήν κοινήν ἡμῶν ἀνησυχίαν διά τήν τρέχουσαν κατάστασιν εἰς τό Ἰράκ, τήν Συρίαν καί ὅλην τήν Μέσην Ἀνατολήν. Εἴμεθα ἡνωμένοι ἐν τῇ ἐπιθυμίᾳ μας διά εἰρήνην καί σταθερότητα καί εἰς τήν θέλησιν νά προωθήσωμεν τήν ὑπέρβασιν τῶν συγκρούσεων διά τοῦ διαλόγου καί τῆς καταλλαγῆς. Ἐνῷ ἀναγνωρίζομεν τάς προσπαθείας, αἱ ὁποῖαι ἤδη καταβάλλονται πρός προσφοράν βοηθείας εἰς τήν περιοχήν, συγχρόνως καλοῦμεν ὅλους ὅσοι ἔχουν εὐθύνην διά τάς τύχας τῶν λαῶν νά ἐπιτείνουν τήν δέσμευσίν των ἔναντι τῶν κοινοτήτων αἱ ὁποῖαι ὑποφέρουν, περιλαμβανομένων καί τῶν χριστιανικῶν, καί νά τάς ἐνισχύσουν νά παραμείνουν εἰς τήν χώραν τῆς καταγωγῆς των. Δέν δυνάμεθα νά ἀποδεχθῶμεν μίαν Μέσην Ἀνατολήν χωρίς Χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι ὁμολογοῦν τό Ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ ἐκεῖ ἐπί δύο χιλιάδες χρόνια. Πολλοί ἀπό τούς άδελφούς καί τάς ἀδελφάς μας διώκονται καί ὑπεχρεώθησαν βιαίως νά ἐγκαταλείψουν τάς ἑστίας των. Φαίνεται ὅτι ἀκόμη καί ἡ ἀξία τῆς ἀνθρωπίνης ζωῆς ἔχει χαθῆ· τό ἀνθρώπινον πρόσωπον δέν ὑπολογίζεται πλέον καί δύναται νά θυσιασθῇ δι᾿ ἄλλους σκοπούς. Καί, τό τραγικώτερον, πάντα ταῦτα συναντοῦν τήν ἀδιαφορίαν τῶν πολλῶν. Ὅπως μᾶς ὑπενθυμίζει ὁ Ἅγιος Παῦλος, «εἴτε πάσχει ἕν μέλος, συμπάσχει πάντα τά μέλη, εἴτε δοξάζεται ἕν μέλος, συγχαίρει πάντα τά μέλη» (Α’ Κορ. ιβ΄, 26). Τοῦτο ἀποτελεῖ τόν νόμον τῆς Χριστιανικῆς ζωῆς, καί μέ τήν ἔννοιαν αὐτήν δυνάμεθα νά εἴπωμεν ὅτι ὑπάρχει ἐπίσης καί ἕνας οἰκουμενισμός τῆς ὀδύνης. Ὅπως ἀκριβῶς τό αἷμα τῶν μαρτύρων ὑπῆρξε τό σπέρμα τῆς δυνάμεως καί ἀναπτύξεως τῆς Ἐκκλησίας, κατά τόν ἴδιον τρόπον ἡ συμμετοχή εἰς τάς καθημερινάς θλίψεις ἠμπορεῖ νά ἀποβῇ ἀποτελεσματικόν ὄργανον ἑνότητος. Ἡ τρομερά κατάστασις τῶν χριστιανῶν καί ὅλων ὅσοι ὑποφέρουν εἰς τήν Μέσην Ἀνατολήν καλεῖ ὄχι μόνον εἰς συνεχῆ προσευχήν, ἀλλά καί εἰς τήν κατάλληλον ἀνταπόκρισιν ἐκ μέρους τῆς διεθνοῦς κοινότητος.
Αἱ σοβαραί προκλήσεις, τάς ὁποίας ἀντιμετωπίζει ὁ κόσμος εἰς τήν παροῦσαν κατάστασιν, ἀπαιτοῦν τήν ἀλληλεγγύην ὅλων τῶν ἀνθρώπων καλῆς θελήσεως, καί διά τοῦτο ἀναγνωρίζομεν ὡσαύτως τήν σπουδαιότητα τῆς προωθήσεως ἐποικοδομητικοῦ διαλόγου μετά τοῦ Ἰσλάμ ἐπί τῇ βάσει ἀμοιβαίου σεβασμοῦ καί φιλίας. Ἐμπνεόμενοι ἀπό κοινάς ἀξίας καί ἐνισχυόμενοι ἀπό γνήσια ἀδελφικά αἰσθήματα, Μουσουλμάνοι καί Χριστιανοί καλοῦνται νά ἐργασθοῦν ἀπό κοινοῦ χάριν τῆς δικαιοσύνης, τῆς εἰρήνης καί τοῦ σεβασμοῦ τῆς ἀξιοπρεπείας καί τῶν δικαιωμάτων κάθε προσώπου, ἰδιαιτέρως εἰς τάς περιοχάς ἐκείνας, ὅπου ἄλλοτε ζοῦσαν ἐπί αἰῶνας μέ εἰρηνικήν συνύπαρξιν, καί ἤδη ὑφίστανται ἀπό κοινοῦ τήν τραγικότητα τῆς φρίκης τοῦ πολέμου. Ἐπί πλέον, ὡς Χριστιανοί Ἡγέται, καλοῦμεν ὅλους τούς θρησκευτικούς ἡγέτας νά ἐπιδιώξουν καί ἐνισχύσουν τόν διαθρησκειακόν διάλογον καί νά καταβάλουν κάθε προσπάθειαν διά τήν οἰκοδόμησιν ἑνός πολιτισμοῦ εἰρήνης καί ἀλληλεγγύης μεταξύ ἀνθρώπων καί λαῶν. Ἐνθυμούμεθα, ἐπίσης, ὅλους τούς λαούς, οἱ ὁποῖοι δοκιμάζονται ἀπό τά δεινά τοῦ πολέμου. Ἰδιαιτέρως προσευχόμεθα διά τήν εἰρήνην εἰς τήν Οὐκρανίαν, χώραν μέ ἀρχαίαν Χριστιανικήν παράδοσιν, καί ἀπευθύνομεν ἔκκλησιν πρός ὅλα τά ἐμπλεκόμενα μέρη νά ἀκολουθήσουν τήν ὁδόν τοῦ διαλόγου καί τοῦ σεβασμοῦ τοῦ Διεθνοῦς Δικαίου πρός τόν σκοπόν τοῦ τερματισμοῦ τῶν συγκρούσεων, ὁ ὁποῖος θά ἐπιτρέψῃ εἰς ὅλους τούς Οὐκρανούς νά ζήσουν μέ ἁρμονίαν.
Ἡ σκέψις μας στρέφεται πρός ὅλους τούς πιστούς τῶν Ἐκκλησιῶν μας ἀνά τόν κόσμον, τούς ὁποίους χαιρετοῦμεν παραθέτοντες αὐτούς εἰς τόν Σωτῆρα μας Χριστόν, ὥστε νά εἶναι ἀκάματοι μάρτυρες τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ. Ὑψώνομεν τήν διάπυρον προσευχήν μας πρός τόν Κύριον ὅπως χαρίσῃ τήν δωρεάν τῆς εἰρήνης ἐν ἀγάπῃ καί ἑνότητι εἰς ὅλην τήν ἀνθρωπίνην οἰκογένειαν.
«Αὐτός δέ ὁ Κύριος τῆς εἰρήνης δῴη ὑμῖν τήν εἰρήνην διά παντός ἐν παντί τρόπῳ. Ὁ Κύριος μετά πάντων ὑμῶν» (Β’ Θεσσ. γ΄, 16).
Ἐκ Φαναρίου, 30 Νοεμβρίου 2014.
Below the joint declaration signed in Throne Room the Pope Francis and the Ecumenical Patriarch Bartholomew:
Oint, the Pope Francis and the Ecumenical Patriarch Bartholomew expressed THE deep to God our gratitude for the gift of our new meeting ID, which provide us with the opportunity parousiᾳ members of Synod, the clergy and faith Ecumenical Patriarchate BE eortasomen together the feast of St. Andrew the First-and aftadelfou the Apostle Peter. The memory of Mission who preached THE good angelian the Gospel into the world preaching and testimony of witnesses, was amplified in our lust TO THE synechisomen koinin our poreian TO THE excess, in agapῃ and alitheiᾳ of obstacles which divides us.
When occasion offered us the meeting in Jerusalem last Maion in which emnisthimen his stories embrace the blessed our predecessor Pope Paul Ϛ 'and Ecumenical Patriarch Athenagoras ypegrapsamen koinin dilosin. Today at happiness novel taftin adelfikin us encounter in, desired be epanavevaiosomen Tash our common intentions and concerns.
Expressed the sincere and firm determination we obey the will of our Lord Jesus Christ, be enteinomen Tash our efforts for the promotion of the full unity of all Christians and, above all, between Catholics and Orthodox. Likewise, we intend to stirixomen THE theological dialogue, which was initiated just prior to thirty five years by the Ecumenical Patriarch Dimitrios and Pope John Paul II here in the Phanar, and who deals in those with the most difficult issues, which esimadefsan the history of our divisions and require prosektikin and detailed study. To this end we provide THE affirmation of our ardent prayers as Pastors of the Church, was asked by our faithful to join the prayers of ours with Tash "Ut unum sint, fiber pistefsῃ the world" (Jn. Q, 21).
EXPRESSED THE koinin our apprehension for-day condition in Iraq, Syria and met throughout the medial Orient. We are united in our tῇ epithymiᾳ for peace and stability, and the will be proothisomen THE excess of conflicts through dialogue and reconciliation. Enῷ recognized Tash effort, Al opoiai already made for offering assistance in the region, both called all who have efthynin by Tash random peoples accentuate the binding of communities against AI opoiai suffer, including Christians, and to Tash aid should remain In the place of origin. We can not apodechthomen a median Orient without Christians who confesses the name of Jesus there for two thousand years. Many of our brothers and sisters are persecuted and forced to flee ypechreothisan Tash outbreaks. It seems that even the value of human life has been lost, the human face is not calculated now, MAY BE thysiasthῇ by other purpose. And, most tragikoteron, all these things we find the adiaforian of many. As we are reminded Saint Paul, "Whether one member suffers, always empathize Member shall, glorified one member, always congratulates the members" (I Cor. L, 26). This is the law of the Christian life, and with this sense we may we say that there is also a universalism of suffering. Just like the blood of the martyrs was the seed of strength and development of the church, in the same manner or-participation in the daily woes may apovῇ effective organic unity. The terrible condition of Christians and all those suffering in mean Orient calls not only in a continuous prayer, but also to the appropriate response from the international community.
Al sovarai challenges Tash facing the world in the present condition requires allilengyin all people of good will, and through it likewise recognized the importance of promoting constructive dialogue with Islam on tῇ basis of mutual respect and friendship. Inspired by a common value, underpinned by genuine feelings sisters, Muslims and Christians are called to work together for the sake of justice, peace and respect for the dignity and rights of every person, especially in those areas Tash, where once lived for centuries with eirinikin coexistence and already exist jointly tragedy of the horror of war. Further, as the Christians Igetai, called all religious leaders to pursue and strengthen interreligious dialogue and make every attempt for oikodomisin a culture of peace and solidarity between people and peoples. Remember also all the people who are experiencing the suffering of war. Especially pray for peace in Oukranian, Christianikin place with an ancient tradition, and ekklisin addressed to all parties to follow the way of dialogue and respect for international law with the purpose of terminating the conflict, which will epitrepsῃ at all Ukrainians to live in harmony.
The thoughts remain directed us to all the faithful of our Churches throughout the world, which chairetoumen quote them in our Savior Christ, to be tireless witnesses of God's love. Ypsonomen THE flaming our prayer to the Lord as charisῃ free agapῃ in peace and unity throughout all THE anthropinin a family.
"He did the Lord of peace be unto you dῴi THE peace for all in tropῳ everywhere. The Lord is with you all "(II Thess. C, 16).
EC Phanar, November 30, 2014.
- See more at: http://www.amen.gr/article19909#sthash.zRMu5u9C.dpufΗ λαμπρή υποδοχή του Πάπα Φραγκίσκου στο Οικουμενικό Πατριαρχείο (ΦΩΤΟ-VIDEO)
Γραφείο Ειδήσεων Amen.gr
29 Νοεμβρίου 2014, 16:41
9400 αναγνώσεις
Με τη δέουσα λαμπρότητα πραγματοποιήθηκε η υποδοχή του Πάπα της Ρώμης Φραγκίσκου στην έδρα της Εκκλησίας της Κωνσταντινούπολης, στο Σεπτό Οικουμενικό Πατριαρχείο. Ο Πάπας Φραγκίσκος έφθασε στο Φανάρι στις έξι και τέταρτο το απόγευμα.
Την άφιξη του Πάπα Φραγκίσκου σήμαναν οι παρατεταμένες κωδωνοκρουσίες από το καμπαναριό του Πατριαρχικού Ναού του Αγίου Γεωργίου. Τον προκαθήμενο της Εκκλησίας της Ρώμης υποδέχθηκαν στην κυρία είσοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου οι Μητροπολίτες Γέρων Νικαίας Κωνσταντίνος και Μεξικού Αθηναγόρας. Ο Πάπας Φραγκίσκος και η συνοδεία του εισήλθαν στην κεντρική αυλή του Πατριαρχείου και κατευθύνθηκαν στα Προπύλαια του Πατριαρχικού Ναού του Αγίου Γεωργίου όπου ανέμενε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος και η Σύνοδος του Οικουμενικού Θρόνου.
Ο Πάπας Φραγκίσκος εισήλθε στον πρόναο του Πατριαρχικού Ναού άναψε κερί και στη συνέχεια μαζί με τον Οικουμενικό Πατριάρχη εισήλθαν στον κυρίως Ναό. Ακολούθησε λαμπρή πανηγυρική δοξολογία για την υποδοχή του Πάπα Φραγκίσκου.
Ο Πατριάρχης στην ομιλία του υποδέχθηκε τον Πάπα και τη συνοδεία του «εις τον ιερόν τούτον χώρον, ένθα η Καθέδρα των Επισκόπων της ιστορικής και μαρτυρικής ταύτης Εκκλησίας, της επιφορτισθείσης υπό της Θείας Πρόνοιας μετά του πολυευθύνου λειτουργήματος της Πρωτοθρόνου των κατά τόπους Αγιοτάτων Ορθοδόξων Εκκλησίων» , όπως τόνισε απευθυνόμενος στον Πάπα Φραγκίσκο τον υποδέχεται με χαρά, τιμή και ευγνωμοσύνη, διότι ήρθε από την Παλαιά στη Νέα Ρώμη «γεφυρούντες δια της κινήσεως Υμών ταύτης συμβολικώς την Δύσιν και την Ανατολήν, κομιστής της αγάπης του Πρωτοκορυφαίου προς τον Πρωτόκλητον αυτάδελφον αυτού».
Στη συνέχεια σημείωσε πως η έλευση του Πάπα μετά την ανάρρησή του στο θρόνο της «Προκαθημένης της αγάπης» αποτελεί συνέχεια των ανάλογων επισκέψεων που είχαν κάνει οι προκάτοχοί του Παύλος Στ’, Ιωάννης-Παύλος Β’ και Βενέδικτος ΙΣτ΄, «μαρτυρούσα τη βούλησίν Υμών και της αγιοτάτης Εκκλησίας της Ρώμης όπως συνεχισθή η αδελφική μετά της Ημετέρας Ορθοδόξου Εκκλησίας σταθερά πορεία, προς αποκατάστασιν της πλήρους κοινωνίας μεταξύ των Εκκλησιών ημών».
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης χαιρέτησε την επίσκεψη του Πάπα Φραγίσκου στην έδρα της Εκκλησίας της Κωνσταντινούπολης ως ιστορικό γεγονός, σε κρίσιμους καιρούς για την ανθρωπότητα. Εξέφρασε τη χαρά και ευχαριστία της Εκκλησίας της Κωνσταντινούπολης για τη φιλάδελφη επίσκεψη του Πάπα της Ρώμης εκφράζοντας την ευχή η ιστορική επίσκεψη αυτή να αποτελέσει το εφαλτήριο για την περαιτέρω σύσφιξη των αδελφικών δεσμών των Εκκλησιών της Ρώμης και της Κωνσταντινούπολης.
Ο Πάπας Φραγκίσκος στην αντιφώνησή του εξέφρασε την εγκάρδια ευχαρίστησή του για την αδελφική υποδοχή που του επιφύλαξε ο Οικουμενικός Πατριάρχης.
«Αίσθανομαι οτι η χαρά μας είναι πιό μεγάλη γιατί η πηγή της βρίσκεται αλλού, οχι σε εμάς, οχι στο καθήκον μας και στις προσπαθείες μας, οι οποίες βεβαίως υπάρχουν, αλλά στην κοινή αφοσίωση στην πιστότητα του Θεού, που θέτει το θεμέλιο για την ανασυγκρότησι του ναού του που εἰναι η Εκκλήσια» ανέφερε ο Πάπας Φραγκίσκος.
Ο προκαθήμενος της Εκκλησίας της Ρώμης υπενθύμισε την πορεία των αποστόλων Ανδρέα και Πέτρου τους οποίους, όπως ανέφερε ο Πάπας Φραγκίσκος «η συνάντησή τους με τον Χριστό τους μετέβαλε από αδελφούς εξ αίματος σε αδελφούς εν τη πίστη και εν τη αγάπη και σ'αυτήν την χαρμόσυνη βραδιά, σε αυτήν την προεόρτιαν προσευχήν θα ήθελα προ πάντων να πώ: αδελφοί στήν ελπίδα».
Η συγκίνηση στον Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου κορυφώθηκε όταν ο δυο προκαθήμενοι, οι διάδοχοι του Ανδρέα του Πρωτόκλητου και του Πέτρου του Πρωτοκορυφαίου, των αυτάδελφων μαθητών του Ιησού αντάλλαξαν τον ασπασμό της αγάπης.
Οι δυο προκαθήμενοι ευλόγησαν το ποίμνιο που παρέστη στην πανηγυρική δοξολογία και κατευθύνθηκαν στον Πατριαρχικό Οίκο, όπου είχαν κατ' ιδίαν συνάντηση.
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος δώρισε στον Πάπα Φραγκίσκο μια εικόνα του Αγίου Γεωργίου που αγιογραφήθηκε στο Άγιο Όρος, ενώ ο Πάπας του προσέφερε ως δώρα ένα αντίγραφο ελληνικού χειρογράφου του 11ου αιώνα, το πρωτότυπο του οποίου είναι αποθησαυρισμένο στη Βιβλιοθήκη του Βατικανού, καθώς και ένα αντίγραφο ψηφιδωτού με την παράσταση του Χριστού που κοσμούσε τον 9ο αιώνα το ναό του Αγίου Πέτρου στη Ρώμη.
Η επίσκεψη του προκαθήμενου της έδρας πρεσβυτέρας Ρώμης στο Οικουμενικό Πατριαρχείο θα κορυφωθεί αύριο το πρωί με την Πατριαρχική Θεία Λειτουργία στον Πάνσεπτο Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου για τη θρονική εορτή του Αγίου Ανδρέα, ιδρυτή της Εκκλησίας της Κωνσταντινούπολης.
Στην πανηγυρική Πατριαρχική Θεία Λειτουργία θα προεξάρχει ο Οικουμενικός Πατριάρχης και θα συμμετέχουν τα μέλη της Αγίας και Ιεράς Συνόδου. Θα πραγματοποιηθούν ομιλίες των δύο Προκαθημένων και ακολούθως θα ευλογήσουν τους πιστούς από τον εξώστη του Πατριαρχείου. Αμέσως μετά στην Αίθουσα του Θρόνου ο Πάπας Φραγκίσκος και ο Οικουμενικός Πατριάρχης θα υπογράψουν κοινή Διακήρυξη, ανάλογη με εκείνη που υπέγραψαν στην πρόσφατη συνάντησή τους στα Ιεροσόλυμα.
Σχετικά άρθρα
