In Kabul a small group of young women have filmed their own lives over two years. These intimate diaries reveal the adversity that girls face in one of the world's most conservative countries.
"A girl has to fight for her rights from the day she's born until the day she dies", explains Nargis. She and her friends bravely spread the message of equality in a country where the hanging and beheading of women remains commonplace. Facing conservative jibes for walking out without head scarves or for driving a car, these girls must also deal with the bigger worry of random terrorist attacks: "Who knows whether we'll be the next victims", they say.
«Παίζοντας με τη Φωτιά: Διδάσκοντας Αντιγόνη σε γυναίκες της Καμπούλ»
«Παίζοντας με τη Φωτιά: Διδάσκοντας Αντιγόνη σε γυναίκες της Καμπούλ» είναι ο τίτλος του ντοκιμαντέρ της Ελληνίδας σκηνοθέτριας Αννέτας Παπαθανασίου που γυρίστηκε πριν από περίπου έναν χρόνο στο Αφγανιστάν. Εκεί, στην μακρινή Καμπούλ, οι γυναίκες παίζουν κυριολεκτικά με τη φωτιά και ρισκάρουν τη ζωή τους για την αγάπη τους για το θέατρο.
Η ταινία αναμένεται να κάνει πρεμιέρα τον Σεπτέμβριο (4/9) στον κινηματογράφο Δαναό.
Η ταινία αναμένεται να κάνει πρεμιέρα τον Σεπτέμβριο (4/9) στον κινηματογράφο Δαναό.
Η σκηνοθέτης και ηθοποιός Αννέτα Παπαθανασίου, θέλησε να αφηγηθεί σε ένα ντοκιμαντέρ τις συγκλονιστικές ιστορίες των Αφγανών γυναικών που έχουν την τόλμη να ασχοληθούν με το θέατρο.
«Είχα μια επαφή με το Αφγανιστάν: Μια χώρα όπου μετά από 30 χρόνια πολέμου και την πτώση του καθεστώτος των Ταλιμπάν, το θέατρο άρχισε να ξαναγεννιέται. Παρακολουθούσα τι γίνεται, και κάποια στιγμή είδα μια φωτογραφία με δύο ηθοποιούς να παίζουν Μολιέρο στο Αφγανιστάν. Ως ηθοποιός πρώτα και κατά δεύτερον ως σκηνοθέτις, ένιωσα τρομερό ενδιαφέρον και ξεκίνησα να το ερευνώ περισσότερο» δηλώνει.
«Με τον υπεύθυνο του θεατρικού Τμήματος του Πανεπιστημίου στην Καμπούλ αποφασίσαμε να ξεκινήσω να κάνω σεμινάρια Αρχαίου Ελληνικού Θεάτρου, γιατί δεν είχαν κανένα βιβλίο Αρχαίου Δράματος στο Αφγανιστάν. Μετά από μια μεγάλη αναζήτηση βιβλίων και ερευνώντας παράλληλα στο Ίντερνετ, διάβασα για μια κοπέλα που πήρε το πρώτο βραβείο σε ένα Φεστιβάλ Θεάτρου στο Αφγανιστάν. Θέλησα να την συναντήσω. Όμως, η συνάντηση αυτή, δεν έγινε ποτέ. Λίγες μέρες πριν φτάσω στο Αφγανιστάν, έμαθα ότι μια ηθοποιός σκοτώθηκε μυστηριωδώς».
«Είχα μια επαφή με το Αφγανιστάν: Μια χώρα όπου μετά από 30 χρόνια πολέμου και την πτώση του καθεστώτος των Ταλιμπάν, το θέατρο άρχισε να ξαναγεννιέται. Παρακολουθούσα τι γίνεται, και κάποια στιγμή είδα μια φωτογραφία με δύο ηθοποιούς να παίζουν Μολιέρο στο Αφγανιστάν. Ως ηθοποιός πρώτα και κατά δεύτερον ως σκηνοθέτις, ένιωσα τρομερό ενδιαφέρον και ξεκίνησα να το ερευνώ περισσότερο» δηλώνει.
«Με τον υπεύθυνο του θεατρικού Τμήματος του Πανεπιστημίου στην Καμπούλ αποφασίσαμε να ξεκινήσω να κάνω σεμινάρια Αρχαίου Ελληνικού Θεάτρου, γιατί δεν είχαν κανένα βιβλίο Αρχαίου Δράματος στο Αφγανιστάν. Μετά από μια μεγάλη αναζήτηση βιβλίων και ερευνώντας παράλληλα στο Ίντερνετ, διάβασα για μια κοπέλα που πήρε το πρώτο βραβείο σε ένα Φεστιβάλ Θεάτρου στο Αφγανιστάν. Θέλησα να την συναντήσω. Όμως, η συνάντηση αυτή, δεν έγινε ποτέ. Λίγες μέρες πριν φτάσω στο Αφγανιστάν, έμαθα ότι μια ηθοποιός σκοτώθηκε μυστηριωδώς».
Στην Καμπούλ, το να είσαι γυναίκα και ηθοποιός δεν απέχει πολύ από το να αντιμετωπιστείς σαν πόρνη. Όλα τα κορίτσια που έχουν τολμήσει να παίξουν σε μια παράσταση φοβούνται για τη ζωή τους. Ηθοποιοί γνωστές στο Αφγανιστάν αφού παίζουν στην τηλεόραση και το σινεμά, λαμβάνουν γράμματα από τους Ταλιμπάν ότι θα τις σκοτώσουν.
Στο Πανεπιστήμιο η σκηνοθέτης είχε 200 άντρες φοιτητές και 8 γυναίκες εκ των οποίων μόνο η μια τόλμησε να παίξει στην Αντιγόνη του Σοφοκλή. Όλες οι άλλες δεν συμμετείχαν και ακόμη περισσότερο, δεν λένε δημόσια ότι θέλουν να γίνουν ηθοποιοί.
newsbomb
Στο Πανεπιστήμιο η σκηνοθέτης είχε 200 άντρες φοιτητές και 8 γυναίκες εκ των οποίων μόνο η μια τόλμησε να παίξει στην Αντιγόνη του Σοφοκλή. Όλες οι άλλες δεν συμμετείχαν και ακόμη περισσότερο, δεν λένε δημόσια ότι θέλουν να γίνουν ηθοποιοί.
newsbomb
